Wilton Gregory

Wilton Gregory
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Wilton Gregory (2021)
Herb duchownego We are the Lord’s
Należymy do Pana
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1947
Chicago

Arcybiskup metropolita waszyngtoński
Okres sprawowania

od 2019

Arcybiskup metropolita atlancki
Okres sprawowania

2005–2019

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

9 maja 1973

Nominacja biskupia

31 października 1983

Sakra biskupia

13 grudnia 1983

Kreacja kardynalska

28 listopada 2020
Franciszek

Kościół tytularny

Niepokalanego Poczęcia Maryi w Grottarossie

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 grudnia 1983

Miejscowość

Chicago

Miejsce

katedra Najświętszego Imienia Jezus

Konsekrator

Joseph Bernardin

Współkonsekratorzy

Alfred Abramowicz
Nevin William Hayes

Konsekrowani biskupi
Luis Rafael Zarama 29 września 2009
Gregory Hartmayer 18 października 2011
David Talley 2 kwietnia 2013
Bernard Shlesinger 19 lipca 2017
Joel Konzen 3 kwietnia 2018
Jerome Feudjio 17 kwietnia 2021
Jacques Fabre 13 maja 2022
Juan Esposito-Garcia 21 lutego 2023
Evelio Menjivar-Ayala 21 lutego 2023
Współkonsekrowani biskupi
Dominic Carmon 11 lutego 1993
John Manz 5 marca 1996
Fernand Cheri 23 marca 2015

Wilton Daniel Gregory (ur. 7 grudnia 1947 w Chicago) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, konwertyta, doktor nauk teologicznych w zakresie liturgiki, biskup pomocniczy Chicago w latach 1983–1994, biskup diecezjalny Belleville w latach 1994–2005, przewodniczący Konferencji Episkopatu USA w latach 2001–2004, arcybiskup metropolita atlancki w latach 2005–2019, arcybiskup metropolita waszyngtoński od 2019, kanclerz na Katolickim Uniwersytecie Ameryki od 2019, administrator apostolski sede vacante diecezji Saint Thomas w latach 2020–2021, kardynał prezbiter od 2020.

Życiorys

Urodził się 7 grudnia 1947 w Chicago. Jego rodzice rozwiedli się, gdy był jeszcze dzieckiem. W 1958 rozpoczął naukę w St. Carthage Grammar School w Chicago. Wtedy to postanowił, że zostanie księdzem, mimo iż formalnie nie był jeszcze katolikiem. Sakramenty chrztu, pierwszej komunii świętej oraz bierzmowania otrzymał w 1959. Kształcił się następnie w Seminarium Przygotowawczym im. arcybiskupa Quigleya w Chicago. Po ukończeniu Seminarium Duchownego St. Mary of the Lake w Mundelein, 9 maja 1973 został wyświęcony na prezbitera przez kardynała Johna Cody’ego, ówczesnego arcybiskupa metropolitę Chicago. W 1976 rozpoczął studia w Papieskim Instytucie Liturgicznym w Rzymie, które zakończył doktoratem z liturgii katolickiej w 1980. Po powrocie do archidiecezji Chicago służył jako wikariusz parafii Our Lady of Perpetual Help w Glenview, wykładowca Seminarium w Mundelein i ceremoniarz arcybiskupów Chicago: kardynałów Johna Cody’ego i Josepha Bernardina.

31 października 1983 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Chicago ze stolicą tytularną Oliva. Święcenia biskupie otrzymał 13 grudnia 1983 w katedrze Najświętszego Imienia Jezus w Chicago. Głównym konsekratorem był kardynał Joseph Bernardin, arcybiskup metropolita Chicago, a współkonsekratorami biskupi pomocniczy Chicago Alfred Abramowicz i Nevin Hayes. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „We Are The Lord’s” (Należymy do Pana), zaczerpnięte z Listu do Rzymian 14,8.

29 grudnia 1993 papież Jan Paweł II mianował go biskupem diecezjalnym diecezji Belleville. Ingres odbył 10 lutego 1994. W latach 2001–2004 był przewodniczącym Amerykańskiej Konferencji Biskupów Katolickich, jako pierwszy Afroamerykanin piastujący to stanowisko. Podczas swej kadencji zasłużył się wydaniem „Karty Ochrony Dzieci i Młodzieży”, w odpowiedzi na przypadki nadużyć seksualnych ze strony duchownych. Za swe działania został wybrany człowiekiem tygodnia magazynu Time.

9 grudnia 2004 papież Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą atlanckim. 17 stycznia 2005 odbył ingres, a 29 czerwca 2005 papież Benedykt XVI nałożył mu paliusz metropolitalny[1].

4 kwietnia 2019 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą waszyngtońskim[2]. Ingres do bazyliki Niepokalanego Poczęcia w Waszyngtonie odbył 21 maja 2019[3]. 29 czerwca 2019 w bazylice św. Piotra na Watykanie odebrał od papieża Franciszka paliusz metropolitalny[4], który został mu uroczyście nałożony 14 lipca 2019 w katedrze św. Mateusza Apostoła w Waszyngtonie przez arcybiskupa Christophe’a Pierre’a, nuncjusza apostolskiego w Stanach Zjednoczonych[5].

18 września 2020 papież Franciszek mianował go administratorem apostolskim sede vacante diecezji Saint Thomas[6]. Funkcję tę pełnił do sakry i ingresu nowego biskupa diecezjalnego Jerome Feudjio 17 kwietnia 2021[7].

25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[8]. 28 listopada 2020 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół Niepokalanego Poczęcia Maryi w Grottarossie[9]. 27 września 2021 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie.

Przypisy

  1. Address of His Holiness Benedict XVI to the metropolitan archbiushops who received the pallium on the solemnity of sts Peter and Paul. w2.vatican.va, 2005-06-30. [dostęp 2019-07-19]. (ang.).
  2. Appointment of metropolitan archbishop of Washington, U.S.A.. press.vatican.va, 2019-04-04. [dostęp 2019-06-15]. (ang.).
  3. Wilton Gregory installed as archbishop of Washington. washingtonpost.com, 2019-05-21. [dostęp 2019-06-15]. (ang.).
  4. Franciszek przewodniczył uroczystości świętych Apostołów Piotra i Pawła. niedziela.pl, 2019-06-29. [dostęp 2019-07-19].
  5. Pallium conferred on Archbishop Gregory as sign of his office as archbishop of Washington. cathstan.org, 2019-07-15. [dostęp 2019-07-19]. (ang.).
  6. Pope accepts resignation of Bishop Bevard of St. Thomas, Virgin Islands. cruxnow.com, 2020-09-18. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
  7. Kurt Jensen: New bishop says installation affirms his role to ‘teach, sanctify, govern’. cruxnow.com, 2021-04-20. [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
  8. Annuncio di Concistoro il 28 novembre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2020-10-25. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
  9. Announcement of consistory on 28 November for the creation of new cardinals. press.vatican.va, 2020-10-25. [dostęp 2021-04-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna Wiltona Gregory’ego na stronie archidiecezji waszyngtońskiej. [dostęp 2019-06-15]. (ang.)
  • Nota biograficzna Wiltona Gregory’ego na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2023-06-29]. (wł.)
  • Wilton Daniel Gregory w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2020-12-08] (ang.)
  • Wilton Gregory [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-06-15]  (ang.).
  • Wideo z ingresu do bazyliki Niepokalanego Poczęcia w Waszyngtonie [dostęp 2019-06-15]
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

  • p
  • d
  • e
  • John Janssen (1888–1913)
  • Henry J. Althoff (1913–1947)
  • Albert Rudolph Zuroweste (1947–1976)
  • William Michael Cosgrove (1976–1981)
  • John Nicholas Wurm (1981–1984)
  • James Keleher (1984–1993)
  • Wilton Gregory (1993–2005)
  • Edward Braxton (od 2005)

  • p
  • d
  • e
Ordynariusz
Metropolici (od 1962)

  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Metropolita
  • Wilton Gregory
Ordynariusze
  • p
  • d
  • e
Amerykańscy arcybiskupi metropolici
  • p
  • d
  • e
Amerykańscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Byli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy

w nawiasach podano rok kreacji kardynalskiej

  • ISNI: 0000000034249235
  • VIAF: 68261663
  • LCCN: n99045979
  • GND: 1069344583
  • SBN: PALV069211
  • PLWABN: 9810680987505606
  • NUKAT: n2005134156