Beniamino Stella
| Kardynał biskup | |||
 Beniamino Stella (2014) | |||
| Kraj działania | Watykan | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 sierpnia 1941 | ||
| Prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa | |||
| Okres sprawowania | 2013–2021 | ||
| Rektor Papieskiej Akademii Kościelnej | |||
| Okres sprawowania | 2007–2013 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 19 marca 1966 | ||
| Nominacja biskupia | 21 sierpnia 1987 | ||
| Sakra biskupia | 5 września 1987 | ||
| Kreacja kardynalska | 22 lutego 2014 | ||
| Kościół tytularny | |||
 | |||
| |||
Beniamino Stella (ur. 18 sierpnia 1941 w Pieve di Soligo) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Kongu w latach 1987–1992, nuncjusz apostolski na Kubie w latach 1992–1999, nuncjusz apostolski w Kolumbii w latach 1999–2007, rektor Papieskiej Akademii Kościelnej w latach 2007–2013, prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa w latach 2013–2021, kardynał od 2014 (najpierw w stopniu diakona, w 2020 promowany do stopnia biskupa), członek Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego w latach 2018–2021.
Życiorys
19 marca 1966 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Vittorio Veneto. W 1966 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
21 sierpnia 1987 został mianowany przez Jana Pawła II oficjałem w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej oraz biskupem tytularnym Midila. Sakry biskupiej 5 września 1987 udzielił mu w Rzymie papież Jan Paweł II.
7 listopada 1987 został mianowany nuncjuszem apostolskim w Kongu.
W 1992 został przeniesiony do nuncjatury w Hawanie na Kubie. W 1999 został nuncjuszem apostolskim w Kolumbii.
13 października 2007 został rektorem Papieskiej Akademii Kościelnej.
21 września 2013 został mianowany przez papieża Franciszka prefektem Kongregacji ds. Duchowieństwa. Zastąpił na tym stanowisku kardynała Mauro Piacenzę, który obejmie Penitencjarię Apostolską. Na konsystorzu 22 lutego 2014 został kreowany kardynałem diakonem, z tytułem SS. Cosma e Damiano, zaś 1 maja 2020 został podniesiony do rangi kardynała biskupa tytularnego diecezji suburbikarnej Porto-Santa Rufina[1]
11 czerwca 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z funkcji prefekta Kongregacji ds. Duchowieństwa ze względu na wiek[2]. 18 sierpnia 2021 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo udziału w konklawe[3].
Przypisy
- ↑ Promozione all’Ordine dei Vescovi dell’Em.mo Card. Beniamino Stella. press.vatican.va, 2020-05-01. [dostęp 2020-05-01]. (wł.).
- ↑ Nomina del Prefetto della Congregazione per il Clero. s. vaticanpress.va. [dostęp 2021-06-11]. (wł.).
- ↑ Kard. B. Stella kończy 80 lat – 122 elektorów. ekai.pl. [dostęp 2021-08-18].
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Beniamino Stelli na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-01-28]. (wł.).
- Beniamino Stella w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
- Beniamino Stella [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-02-04] (ang.).
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy |
|
|---|---|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy |
|
|---|---|
| Internuncjusz apostolski |
|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy |
|
|---|---|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
| Prefekci Kongregacji Soborowej |
|
|---|---|
| Prefekci Kongregacji ds. Duchowieństwa |
|
| Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa |
|
- p
- d
- e
| Kardynał biskup |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kardynał prezbiter |
| ||||
| Kardynał diakon |
| ||||
| Powiązane |
|
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
