2 Brygada Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego

Ten artykuł dotyczy 2 Brygady Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego. Zobacz też: 2 Brygada Kawalerii Narodowej.
2 Brygada Kawalerii Narodowej
Brygada Petyhorską
Brygada Pińska
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

1776

Rozformowanie

1794

Dowódcy
Pierwszy

Ksawery Chomiński

Ostatni

Józef Kopeć

Organizacja
Dyslokacja

Pińsk i okolice[1].

Oficer 2 Brygady Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1775
Ułan i pocztowy 2 Brygady Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1775[2]
Uzbrojenie petyhorskie,
Muzeum Wojska Polskiego

2 Brygada Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego – brygada jazdy armii Wielkiego Księstwa Litewskiego Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Inne nazwy brygady: Brygada Petyhorską lub Brygada Pińską[1].

Formowanie i zmiany organizacyjne

Utworzona w 1776 z oddziałów petyhorskich[1]. W 1776 roku liczyła etatowo 478 żołnierzy[3]. W 1777 roku w skład brygady wchodził sztab i chorągwie: chorągiew J. K. M, chorągiew B. Wlk. Lit., chorągiew B. Pl. Lit., chorągiew M. Brzostowskiego, chorągiew J. A. Mniszcha, chorągiew M. Ogińskiego, chorągiew J. M. Chodkiewicza, chorągiew A. Czartoryskiego, chorągiew A. M. Rokickiego, chorągiew A. K. Czartoryskiego, chorągiew L. Tyszkiewicza, chorągiew M. Łopotta, chorągiew M. Ogińskiego, chorągiew J. Suchodolskiego, chorągiew D. Głuchowskiego, chorągiew S. Aleksandrowicza [4]. Chorągwie zgrupowane były w czterech szwadronach po cztery chorągwie[5].

Stan faktyczny według „raty marcowej” z 1777 roku wynosił 284 żołnierzy[3]. Reformy sejmu czteroletniego przewidywały w 1789 przyrost liczebności wojsk do armii 100 tysięcznej. Nieco później zmniejszono jej etat do 65 tysięcy. Przy zachowaniu etatu z 1776, nowy zaciąg dla jednostki przewidywał 1120 ludzi, co razem miało stanowić 1598 żołnierzy w służbie[6]. Stan oddziału w 1792 roku, do czasu przejęcia wojska litewskiego przez konfederację targowicką, wynosił etatowo 1619 żołnierzy a praktycznie 1608[7]. Można przyjąć, że w kwietniu 1794 roku stan brygady wynosił etatowo 854 żołnierzy, a faktyczny 342[8]. W 1994 roku zorganizowana była w 8 chorągwi[9].

Brygada zorganizowana była w 2 szwadrony po dwie chorągwie[10]. Jej stan liczebny na dzień 1 sierpnia 1793 wynosił 369 ludzi i 208 koni, a 16 kwietnia 1794 około 360 ludzi i około 300 koni[10].

Żołnierze brygady

Stanowiska oficerskie w brygadzie zajmowali: brygadier-komendant, wicebrygadier-wicekomendant, major, kwatermistrz-kasjer, audytor, adiutant, rotmistrz, porucznik, podporucznik i chorąży[11]. Rangami oficerskimi były też stopnie: towarzysza i namiestnika. Odpowiadały one randze chorążego. Nie byli oni patentowani przez króla lecz przez rotmistrzów lub hetmanów i ich rzeczywiste role w chorągwiach bardziej można przyrównać do podoficerskich[11].

Komendanci[1]:

Walki brygady

Brygada brała udział w walkach w czasie wojny w obronie Konstytucji 3 maja i insurekcji kościuszkowskiej.

Bitwy i potyczki[12]:

Przypisy

Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
  • Gabriel Nikolaus Raspe: Accurate Vorstellung der Königlich Pohlnischen Armee nach der auf dem in Jahre 1775 gehaltenen Reichstage festgesetzen Stärke und Uniform. Nürnberg: Raspe, Gabriel Nikolaus (1712-1785). Druk., 1781.
  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.
  • Tomasz Ciesielski: Jazda koronna i Wielkiego Księstwa Litewskiego autoramentu narodowego armii Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1717-1776. W: Aleksander Smoliński[red.]: Do szarży marsz, marsz... Studia z dziejów kawalerii. T.1. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010. ISBN 978-83-231-2567-9.
  • Mariusz Machynia: Kawaleria litewska w początkowym okresie działań Komisji Wojskowej Rzeczypospolitej Wielkiego księstwa Litewskiego. Lata 1765-1766. W: Aleksander Smoliński[red.]: Do szarży marsz, marsz... Studia z dziejów kawalerii. T.2. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012. ISBN 978-83-231-2783-3.
  • Maciej Trąbski: Kawaleria autoramentu narodowego armii Rzeczypospolitej Obojga narodów w epoce stanisławowskiej. Lata 1775-1794. W: Aleksander Smoliński[red.]: Do szarży marsz, marsz... Studia z dziejów kawalerii. T.2. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012. ISBN 978-83-231-2783-3.
  • Leonard Ratajczyk, Jerzy Teodorczyk: Wojsko powstania kościuszkowskiego w oczach współczesnych malarzy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07090-3.
  • p
  • d
  • e
Oddziały wojska I Rzeczypospolitej 1717–1795
Dywizje
koronne
litewskie
Brygady
koronne
litewskie
Regimenty
piesze
koronne
litewskie
Pułki jazdy/
ułanów
koronne
litewskie
Pułki
przedniej straży
koronne
litewskie
Pułki kozaków
Regimenty
dragonów
koronne
litewskie
Oddziały targowickie
Oddziały insurekcji
kościuszkowskiej
koronne
litewskie
Chorągwie
i szwadrony
koronne
litewskie
Bataliony
koronne
litewskie
Artyleria
koronna
litewska
  • 1 kompania
Bitwy
konfederacja barska
wojna 1792
  • p
  • d
  • e
Okresy
Struktury
Rodzaje wojsk
Formacje
wojskowe
Jazda
Piechota
Konfederacje żołnierskie
Rokosze
Hetmani
Terminy
wojskowe
Większe oddziały
w XVII wieku
Armia koronna
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Armia litewska
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Insurekcja
kościuszkowska
Dywizje

Chorąży wielki koronny