Klwów

Klwów
wieś
Ilustracja
Centrum miejscowości
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

przysuski

Gmina

Klwów

Liczba ludności (2011)

424[2][3]

Strefa numeracyjna

48

Kod pocztowy

26-415[4]

Tablice rejestracyjne

WPY

SIMC

0626656

Położenie na mapie gminy Klwów
Mapa konturowa gminy Klwów, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Klwów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Klwów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Klwów”
Położenie na mapie powiatu przysuskiego
Mapa konturowa powiatu przysuskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Klwów”
Ziemia51°32′04″N 20°38′12″E/51,534444 20,636667[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Rzeka Sławno w Klwowie

Klwów – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Klwów[5][6]. Leży nad rzeką Sławną.

Wieś jest siedzibą gminy Klwów oraz rzymskokatolickiej parafii św. Macieja Apostoła[7].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Klwów. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Klwów uzyskał lokację miejską w 1416 roku, zdegradowany w 1869 roku[8]. Prywatne miasto szlacheckie, położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego[9].

Integralne części wsi

Integralne części wsi Klwów[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0626662 Klwowski Gaj część wsi

Historia

Nazwa Klwów pochodzi od pierwotnego traktu Opoczno-Radom, prowadzącego dalej do Lwowa[10]. Miasto Klwów zostało założone w roku 1413 na prawie magdeburskim króla Władysława Jagiełły, wraz z przywilejem dającym również prawo do organizowania targów raz w tygodniu i jarmarków 2 razy do roku. Przywileje te zostały potwierdzone w 1458 przez Kazimierza Jagiellończyka i w 1686 przez Jana III Sobieskiego[11], co świadczy o prężnym rozwoju miasta.

Klwów utracił prawa miejskie w 1869 w wyniku represji po stłumionym powstaniu styczniowym.

W 1662 roku we Klwowie mieszkało 370 mieszkańców w 36 domach. W 1743 Klwów dostał pozwolenie na warzenie piwa. W 1827 roku we Klwowie mieszkało 898 osób oraz stało 80 domostw. W tamtym okresie mieszkańcy trudnili się wyrobem sukna, kożuchów i pończoch.

Ludzie związani z Klwowem

Zabytki

  • ruiny zamku powstałego w XIII wieku;
  • kościół parafialny pod wezwaniem św. Macieja Apostoła powstały w latach 1926–1931 na miejscu zniszczonej w czasie I wojny światowej świątyni z końca XV wieku[14].

Transport

W Klwowie zaczyna się droga wojewódzka droga wojewódzka nr 727; przez wieś przebiega też droga krajowa nr 48.

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54394
  2. Wieś Klwów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-02-16] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-16].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 478 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 40-41.
  9. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  10. Historia. lwow.pl [dostęp 2021-04-23]
  11. B. Chlebowski, F. Sulimierski, W. Walewski (red.), Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 4, Warszawa 1883, s. 171
  12. Konstanty Rokossowski. rokossowski.pl. [dostęp 2021-04-23].
  13. MatthewM. Brzeziński MatthewM., Armia Izaaka. Walka i opór polskich Żydów, Kraków 2013: Znak, ISBN 978-83-240-2057-7 .
  14. Historia – Parafia św. Macieja Apostoła w Klwowie. [dostęp 2019-03-06].

Linki zewnętrzne

  • Klwów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 171 .
  • Klwów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 87 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Klwów
  • Siedziba gminy: Klwów
Wsie
Kolonie
Osady
  • Lipowe
  • Podwólka
Przysiółek
  • Dobra Wola
Integralne
części wsi
  • Błota
  • Górna Droga
  • Jaskółki
  • Klwowski Gaj
  • Łysa Góra
  • Mokotów
  • Ośniki
  • Pod Bąkowem
  • Podniedźwiedzie
  • Smużyk
  • Winnica
  • Wólka Ulowska
  • Żebrak

Herb gminy Klwów

  • p
  • d
  • e
Powiat opoczyński (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Aleksandrów (od 1973)
  • Białaczów
  • Białobrzegi (od 1973)
  • Drzewica (od 1870)
  • Goździków (1870–1954)
  • Janków (do 1954)
  • Klwów (1870–1954)
  • Krzczonów (do 1954)
  • Kuniczki (do 1954)
  • Machory (do 1954)
  • Mniszków (od 1973)
  • Niewierszyn (do 1954)
  • Odrzywół (od 1973)
  • Opoczno
  • Ossa (do 1954)
  • Owczary (do 1954)
  • Paradyż (od 1973)
  • Poświętne (od 1973)
  • Przysucha (do 1954)
  • Radonia (do 1954)
  • Radzice (do 1870)
  • Rusinów (do 1954)
  • Skrzyńsko (do 1954)
  • Sławno (od 1973)
  • Smogorzów (do 1870)
  • Studzianna (do 1954)
  • Stużno (do 1954)
  • Sulgostów (do 1870)
  • Sworzyce (do 1927 )
  • Topolice (1870–1954)
  • Trojanowice (do 1870)
  • Unewel (do 1954)
  • Wielka Wola (do 1954)
  • Zajączków (do 1954)
  • Żarnów (od 1973)
Gromady
(1954–72)
  • Aleksandrów (1954–72)
  • Białaczów (1954–72)
  • Białobrzegi (1954–72)
  • Bieliny (1954–55 )
  • Błogie Szlacheckie (1954–72)
  • Bronów (1954–58)
  • Brudzewice (1954–59)
  • Brzustów (1954–72)
  • Bukowiec I (Bukowiec Opoczyński) (1954–72)
  • Bukowiec II (Bukowiec nad Pilicą) (1954–72)
  • Dąbrowa I (1954–59)
  • Dąbrowa II (Dąbrowa nad Czarną) (1954–72)
  • Dęba (1954–59)
  • Dłużniewice (1954–59)
  • Domaszno (1954–55 → i ← 1956–59)
  • Drzewica (1954–72)
  • Gawrony (1954–68)
  • Gielniów (1954–55 )
  • Gliniec (1954–55 )
  • Goździków (1954–55 )
  • Jelnia (1954–61)
  • Kamienna Wola (1954–72)
  • Kamień (1954–59)
  • Karwice (1954–59)
  • Klwów (1954–61 )
  • Kozenin (1954–59)
  • Kozłowiec (1954–55 )
  • Kraszków (1954–72)
  • Kraśnica (1954–72)
  • Libiszów (1954–68)
  • Machory (1954–61)
  • Marcinków (1954–72)
  • Miedzna Drewniana (1954–59)
  • Mniszków (1954–72)
  • Myślakowice (1959–72)
  • Nieznamierowice (1954–55 )
  • Odrzywół (1954–72)
  • Ogonowice (1954–61)
  • Opoczno (1961–72)
  • Ossa (1954–59)
  • Paradyż (1954–72)
  • Petrykozy (1954–72)
  • Podklasztorze (1954–72)
  • Poświętne (1961–72)
  • Prymusowa Wola (1954–68)
  • Przystałowice (1954–55 )
  • Przysucha (1954–55 )
  • Psary (1954–59)
  • Radzice (1954–72)
  • Rozwady (1954–59)
  • Rożenek (1954–59)
  • Rusinów (1954–55 )
  • Ruszenice (1954–59)
  • Sady (1954–55 )
  • Siucice (1954–59)
  • Skórkowice (1954–72)
  • Skronina (1954–59)
  • Skrzynno (1954–55 )
  • Skrzyńsko (1954–55 )
  • Sławno (1954–72)
  • Smardzewice (1954–72)
  • Smogorzów (1954–55 )
  • Stawowice (1954–59)
  • Straszowa Wola (1954–72)
  • Studzianna (1954–61)
  • Sulgostów (1954–55 )
  • Szadkowice (1954–72)
  • Topolice (1954–59)
  • Twarda (1954–61)
  • Wola Załężna (1954–59)
  • Wójcin (1954–72)
  • Wygnanów (1954–59)
  • Żarnów (1954–72)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).