Iwaniska

Iwaniska
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Rynek w Iwaniskach
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

opatowski

Gmina

Iwaniska

Prawa miejskie

1403–1870, od 2022

Burmistrz

Marek Staniek

Powierzchnia

5,98[1] km²

Populacja (31.12.2021)
• liczba ludności


1322[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-570[3]

Tablice rejestracyjne

TOP

Położenie na mapie gminy Iwaniska
Mapa konturowa gminy Iwaniska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Iwaniska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Iwaniska”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Iwaniska”
Położenie na mapie powiatu opatowskiego
Mapa konturowa powiatu opatowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Iwaniska”
Ziemia50°43′54″N 21°16′30″E/50,731667 21,275000
TERC (TERYT)

2606024[4]

SIMC

0793673

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Iwaniska – miasto w Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Iwaniska[5]. Jest zarazem siedzibą tejże gminy.

Iwaniska uzyskały lokację miejską w 1403 roku, zdegradowane w 1869 roku[6], w 2022 odzyskały prawa miejskie[7].

Położenie

Iwaniska znajdują się 13 km na południowy zachód od Opatowa. Miasto położone jest nad rzeką Koprzywianką, na południowo-wschodnim krańcu Gór Świętokrzyskich. Na południe i południowy zachód od miejscowości rozciąga się Pasmo Iwaniskie tych gór.

Przez Iwaniska przebiega droga wojewódzka nr 757 z Opatowa do Stopnicy, a swój początek ma tu droga wojewódzka nr 758 do Koprzywnicy.

Około 2 km na południowy wschód od Iwanisk znajduje się miejscowość Ujazd z ruinami zamku Krzyżtopór.

Integralne części miasta Iwaniska[8][9]
SIMC Nazwa Rodzaj
0793680 Płaszczyzna osada
0793696 Podlesie przysiółek
0793704 Zabłocie przysiółek

Historia

Kościół św. Katarzyny

Pierwsza osada powstała tu na przełomie XIII i XIV w. W 1403 r. rodzina Zborowskich na gruntach wsi Onispówka założyła miasto. W tym samym roku okoliczna szlachta wystawiła tu kościół. Początkowo był on kościołem filialnym parafii w Ujeździe. Dopiero po zniszczeniu tamtejszego kościoła, kościół iwaniski stał się parafialnym. Początkowo miasto nosiło nazwę Unieszów lub Uneszów. Od połowy XV w. używana już była współczesna nazwa Iwaniska. W czasie reformacji miasto było ośrodkiem kalwinizmu. W 1552 r. odbył się tu kalwiński synod, z udziałem m.in. Jana Łaskiego. Kolejni właściciele wyjednali dla Iwanisk przywileje na odbywanie targów, a także 13 jarmarków rocznie. Miasto było ważnym ośrodkiem rzemieślniczym. Rozwijały się tu między innymi tak rzadkie specjalności jak złotnictwo, ludwisarstwo i mosiężnictwo. W 1578 r. w mieście było 44 rzemieślników, 19 gorzelników oraz 15 komorników.

W 1629 roku właścicielem miasta położonego w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Krzysztof Ossoliński[10].

W 1656 r. Iwaniska zostały splądrowane, a następnie doszczętnie spalone przez oddział kozaków Jerzego Rakoczego. Po tej klęsce miastu nie udało się już odzyskać dawnego znaczenia. W latach 1662–1663 Iwaniska miały zaledwie 50 domów i 416 mieszkańców. W 1674 r. liczba mieszkańców była jeszcze mniejsza i wynosiła 311 osób.

Iwaniska od Ossolińskich, przechodząc przez różne ręce stały się własnością rodziny Sołtyków. Według spisu z 1827 r. w mieście było 167 domów i 1088 mieszkańców. W 1869 r., po powstaniu styczniowym, Iwaniska utraciły prawa miejskie.

W 1914 r. doprowadzono do wsi linię wąskotorową z Bogorii. Stanowiła ona część Jędrzejowskiej Kolei Dojazdowej. W 1959 r. została ona zlikwidowana jako nierentowna.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Iwaniska. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Urodzeni w Iwaniskach

Zabytki

Brama główna cmentarza wojennego w Iwaniskach na którym spoczywa ponad 4 000 żołnierzy armii radzieckiej poległych w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim w latach 1944–1945.
Wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A-13 z 27.11.2007)[11].
  • Cmentarz wojenny w Iwaniskach z okresu I i II wojny światowej (nr rej.: A.511 z 14.06.1988)[11].
  • Stary cmentarz przykościelny z XV w., a także nowszy cmentarz z początku XIX wieku z kaplicą grobową rodziny Łempickich z 1833 r.

Sport

W Iwaniskach, od 15.08.1996 roku, działa klub piłki nożnej, GKS Iwaniska, występujący w sezonie 2023/24 w A klasie, będącej siódmą, pod względem ważności klasą, męskich ligowych rozgrywek piłkarskich w Polsce.

Zobacz też

Przypisy

  1. Dz.U. z 2021 r. poz. 1395
  2. Bank danych lokalnych GUS. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-09].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 358 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  4. Rejestr TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-12-08] .
  5. 10 nowych miast na mapie Polski od 1 stycznia 2022 roku. www.gov.pl. [dostęp 2022-01-01]. (pol.).
  6. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 34–35.
  7. Dz.U. z 2021 r. poz. 1395
  8. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  9. GUS. Rejestr TERYT.
  10. Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 49.
  11. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 36 [dostęp 2015-11-23] .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Iwaniska
  • Oficjalna strona Gminy Iwaniska
  • Historia Żydów w Iwaniskach na portalu Wirtualny Sztetl
  • Iwaniska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 312 .
  • Iwaniska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 616 .
  • Iwaniska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 736 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Iwaniska
Miasto
  • Iwaniska
części miasta
  • Podlesie
  • Zabłocie
Wsie
Osada
  • Płaszczyzna
Integralne
części wsi
  • Albinów
  • Borków-Kolonia
  • Chrusty
  • Daleszyce
  • Dąbrowa
  • Garbowice-Kolonia
  • Góra Wygiełzowska
  • Haliszka
  • Jastrzębska Wola-Kolonia
  • Józefin
  • Kamienna Góra
  • Kolonie (Dziewiątle)
  • Kolonie (Kamieniec)
  • Kolonie (Przepiórów)
  • Kolonie Kujawskie
  • Konstantynów
  • Kopanina
  • Krasków
  • Krępa Dolna
  • Krępa Górna
  • Łopacianka
  • Łopatno-Kolonia
  • Markowszczyzna
  • Michałów (Jastrzębska Wola)
  • Michałów (Skolankowska Wola)
  • Minków
  • Młynki
  • Mydłowiec
  • Mydłów-Kolonia
  • Niwa Kopieczna
  • Nowa Wieś
  • Odcinki
  • Oporów
  • Oporówek
  • Pipała
  • Planta
  • Płaszczyzna
  • Podgórze
  • Podlas
  • Podlesie (Jastrzębska Wola)
  • Podzaldów
  • Poręba (Stobiec)
  • Poręba (Wzory)
  • Radwanówek
  • Rudki (Dziewiątle)
  • Rudki (Mydłów)
  • Sławota
  • Sobiekurów
  • Stara Wieś (Przepiórów)
  • Stara Wieś (Wojnowice)
  • Stobiec-Kolonie
  • Stobiec-Wieś
  • Świnia Krzywda
  • Tadysów
  • Trzeszczeniec
  • Ujazd-Kolonia
  • Zagościniec
  • Zagrody
  • Zamajdanie
  • Zielonka

 Zobacz więcej w artykule Iwaniska (gmina), w sekcji Miejscowości.
  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Iwaniska
  • Opatów
  • Ożarów
Gminy wiejskie
  • Baćkowice
  • Lipnik
  • Sadowie
  • Tarłów
  • Wojciechowice

Herb powiatu opatowskiego

  • p
  • d
  • e
Powiat opatowski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
  • gubernia radomska (1867–1915)
  • woj. kieleckie (II RP) (1919–39)
  • woj. kieleckie (1945–75)
Miasta
Osiedla (1954–72)
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Baćkowice
  • Baszowice (do 1870)
  • Bodzechów
  • Boksyce (do 1954)
  • Częstocice (do 1954)
  • Czyżów (Szlachecki) (do 1954)
  • Ćmielów (od 1870)
  • Dębno (do 1870)
  • Gęsice (do 1954)
  • Grzegorzowice (do 1954)
  • Iwaniska
  • Jakubowice (do 1870)
  • Julianów (do 1954)
  • Krzczonowice (do 1870)
  • Kunów (od 1870)
  • Lasocin (1870–1954)
  • Łagów
  • Malkowice (do 1954)
  • Modliborzyce (do 1954)
  • Nietulisko (do 1870)
  • Nos(k)ów (do 1870)
  • Opatów
  • Ożarów (od 1870)
  • Piórków (do 1954)
  • Rembów (do 1954)
  • Ruda Kościelna (do 1954)
  • Sadowie
  • Słupia Nowa (1870–87 )
  • Szewna (od 1973)
  • Waśniów (od 1870)
  • Wojciechowice
Gromady
(1954–72)
  • Baćkowice (1954–72)
  • Bardo (1954–68)
  • Bidziny (1954–72)
  • Biskupice (1954–72)
  • Bodzechów (1954–72)
  • Bogusławice (1961–72)
  • Boleszyn (1954–61)
  • Boria (1954–72)
  • Brzezie (1954–58)
  • Brzozowa (1954–59)
  • Brzóstowa (1954–61)
  • Bukowie (1954–61)
  • Chmielów (1954–72)
  • Chocimów (1961–68)
  • Cząstków (1954–61 ())
  • Czyżów Szlachecki (1954–61 )
  • Ćmielów (1954)
  • Ćmielów (1961–72)
  • Dębno (1954–59)
  • Dębowa Wola (1961–72)
  • Garbowiec (1954–61)
  • Gęsice (1954–59)
  • Gierczyce (1954–72)
  • Gliniany (1954–61)
  • Grocholice (1954–61)
  • Iwaniska (1954–72)
  • Jakubowice (1954–61 )
  • Janik (1954–58)
  • Janików (1954–72)
  • Janowice (1954–61)
  • Jędrzejowice (1954–72)
  • Julianów (1954–59)
  • Jurkowice (1954–68)
  • Karwów (1954–56)
  • Kobylany (1954–72)
  • Kornacice (1954–61)
  • Kunów (1954–72)
  • Lasocin (1954–72)
  • Linów (1954–61 )
  • Łagów (1954–72)
  • Marianów (1954–68)
  • Miłkowska Karczma (1954–61)
  • Miłków (1954–59)
  • Miłoszowice (1954 )
  • Modliborzyce (1954–72)
  • Momina (1954–72)
  • Niedźwiedź (1954–55 )
  • Nieskurzów (1954–58)
  • Nietulisko (1954–68)
  • Oficjałów (1956–61)
  • Opatów (1961–72)
  • Ożarów (1954–72)
  • Piórków (1954–72)
  • Płucki (1954–58)
  • Podszkodzie (1954–59)
  • Przepaść (1954–59)
  • Przepiórów (1961–72)
  • Przeuszyn (1954–72)
  • Raków (1954–72 ())
  • Rembów (1954–59)
  • Ruda Kościelna (1954–61)
  • Sadowie (1954–72)
  • Sarnia Zwola (1954–72)
  • Sarnówek (1954–61)
  • Słupia Nadbrzeżna (1954–72)
  • Słupia Stara (1954–68)
  • Sobótka (1954–61 ())
  • Staw Kunowski (1954–59 ())
  • Stobiec (1954–59)
  • Stodoły (1954–59)
  • Sudół (1954–59)
  • Szewna (1954–72)
  • Szumsko (1954–72)
  • Ujazd (1954–59)
  • Waśniów (1954–72)
  • Wojciechowice (1954–72)
  • Wola Malkowska (1954 )
  • Wólka Lipowa (1954–72)
  • Wszachów (1954–58)
  • Zbelutka / Nowa Zbelutka (1954–72)
  • Złota Woda (1954–59)
  • Zwola (1954–58)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).