James Rothman
 | |||
| Państwo działania | Stany Zjednoczone | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1950 | ||
| profesor | |||
| Specjalność: biochemia | |||
| Alma Mater | Harvard Medical School | ||
| Uczelnia | Massachusetts Institute of Technology, | ||
| Nagrody | |||
| |||
James E. Rothman (ur. 3 listopada 1950 w Haverhill) – amerykański biochemik pochodzenia żydowskiego[1], profesor Uniwersytetu Yale, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za „odkrycia dotyczące maszynerii regulującej transport pęcherzykowy, główny system transportowy w naszych komórkach” przyznanej mu wraz z Randym Schekmanem i Thomasem Südhofem[2].
W 1976 uzyskał doktorat w Harvard Medical School i objął posadę adiunkta w Massachusetts Institute of Technology, skąd przeniósł się w 1978 na Uniwersytet Stanforda. Tam rozpoczął swoje badania nad pęcherzykami. Był związany także z Uniwersytetem w Princeton, Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku oraz z Uniwersytetem Columbii.
Od 2008 był wykładowcą Uniwersytetu Yale w (w New Haven), gdzie piastował funkcję profesora i kierownika w Zakładzie Biologii Komórki.
Przypisy
- p
- d
- e
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 5289560
- Britannica: biography/James-E-Rothman
- БРЭ: 3516676
- NE.se: james-e-rothman
- VLE: james-edward-rothman
- Catalana: 21160636
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 69626
Identyfikatory zewnętrzne:
- Scopus: 7103209478
