Frederick Banting

Frederick Banting
Ilustracja
Państwo działania

Kanada

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1891
Alliston, Ontario

Data i miejsce śmierci

21 lutego 1941
w pobliżu miasta Musgrave Harbour, Dominium Nowej Fundlandii

Pełne imię i nazwisko

Frederick Grant Banting

Specjalność: fizjologia, chirurgia
Alma Mater

University of Toronto

Uczelnia

University of Toronto

podpis
Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego do 1935 (cywilny) Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Multimedia w Wikimedia Commons

Sir Frederick Grant Banting (ur. 14 listopada 1891 w Alliston, Ontario, zm. 21 lutego 1941 w pobliżu miasta Musgrave Harbour, Dominium Nowej Fundlandii) – kanadyjski chirurg i fizjolog, odkrywca insuliny, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.

Życiorys

Best i Banting około 1924

Studiował medycynę na University of Toronto. W czasie I wojny światowej służył w kanadyjskim korpusie medycznym i walczył we Francji. W 1918 został ranny w bitwie pod Cambrai, a w 1919 odznaczony Krzyżem Wojskowym za dzielność w czasie działań bojowych[1][2]. Po wojnie dokończył studia i pracował jako lekarz; prowadził prywatną praktykę oraz współpracował ze szpitalem dziecięcym w Toronto[1][3]. Był także wykładowcą na University of Toronto. Od 1921 prowadził w Toronto badania w instytucie naukowym kierowanym przez Johna Macleoda[3][4].

Zajmował się działaniem hormonu wytwarzanego w trzustce zwierzęcej. W 1922 wspólnie z asystentem Charlesem Bestem odkrył insulinę, co wkrótce okazało się przełomem w leczeniu cukrzycy[3][4].

W 1923 za odkrycie insuliny otrzymał Nagrodę Nobla. Razem z nim wyróżniono nagrodą jego zwierzchnika z instytutu, Johna Macleoda[1][5], natomiast pominięto Besta. W tej sytuacji Banting dobrowolnie podzielił się premią pieniężną z Nagrody Nobla ze swoim asystentem[2][5]. W 1934 został Kawalerem Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (KBE) wraz z nadaniem mu przez króla Anglii Jerzego V tytułu szlacheckiego[1][2][5].

W czasie II wojny światowej służył jako oficer łącznikowy między brytyjską i północnoamerykańską służbą medyczną. W lutym 1941 zginął w katastrofie lotniczej na Nowej Fundlandii[1][2][5].

Przypisy

  1. a b c d e Frederick G. Banting – Biographical [online], The Nobel Prize [dostęp 2022-07-09]  (ang.).
  2. a b c d Banting, Sir Frederick Grant, [w:] A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 [dostęp 2022-07-08]  (ang.).
  3. a b c Wulf vonW. Bonin Wulf vonW., ErichE. Bagge ErichE., RobertR. Herrlinger RobertR., Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1969, s. 225  (pol.).
  4. a b TadeuszT. Nowak TadeuszT. (red.), Oksfordzki słownik biograficzny, Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 36, ISBN 83-7227-109-7  (pol.).
  5. a b c d Frederick Banting Biography [online], Encyclopedia of World Biography [dostęp 2022-07-08]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Nobel

  • ISNI: 0000000110365554
  • VIAF: 5721883
  • LCCN: n84036532
  • GND: 118506420
  • LIBRIS: gdsvvjc05sphx02
  • BnF: 15563370p
  • SUDOC: 075026406
  • NKC: jn20000700113
  • NTA: 069799768
  • Open Library: OL2426972A
  • PLWABN: 9810696362805606
  • NUKAT: n2006088858
  • OBIN: 30576
  • J9U: 987007258107605171
  • PWN: 3874157
  • Britannica: biography/Frederick-Banting
  • Universalis: frederick-grant-banting
  • БРЭ: 861307
  • NE.se: frederick-g-banting
  • SNL: Frederick_Grant_Banting
  • VLE: frederick-grant-banting
  • Catalana: 0007331
  • DSDE: Frederick_G._Banting
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 5758