Robert od Jumiègesa

Robert od Jumiègesa
nadbiskup Canterburyja
Ruševine Opatije Jumièges
Dijeceza/eparhija	biskupija Canterbury
Stolovanje završilo	septembar 1052
Prethodnik	Edsige
Nasljednik	Stigand
Ostale funkcije	opat Opatije Jumièges biskup Londona
Redovi
Konsekracija	1044
Lični detalji
Smrt	između 1052. i 1055.

Robert od Jumiègesa (ponekad Robert Chambert ili Robert Champart; ? - između 1052. i 1055.) bio je normandijski katolički crkveni velikodostojnik poznat po tome što je od 1051. do 1052. nakratko služio kao prvi normanski nadbiskup Canterburyja u Engleskoj, odnosno bio jedini Norman na tom mjestu prije normanske invazije.

Robert je služio kao prior crkve St Ouen u Rouenu prije nego št je godine 1037. imenovan za opata važne Opatije Jumièges^[1][2] po kojoj je i dobio ime. O njegovom porijeklu i ranom životu nema podataka, iako postoje određene pretpostavke da je bio u srodstvu sa normandijskim vojvodama. Historičari su, s druge strane, pouzdano utvrdili da je 1030-ih postao blizak prijatelj anglosaksonskog princa Edwarda koji se nalazio u egzilu u Normandiji, dok su Engleskom vladali danski kraljevi Knut Veliki, Harold Brzonogi i Hartaknut. Njega je 1042. pratio pri povratku u Englesku, nakon koga je 1043. Edward postao novi engleski kralj. Sljedeće godine ga je Edward imenovao biskupom Londona. Robert je s vremenom postao jedna od najuticajnijih ličnosti na dvoru, odnosno vođa opozicije prema uticajnom earlu Godwinu od Wessexa.

Kada je u oktobru 1050. umro canterburyjski nadbiskup Eadsige, došlo je do petomjesečne sedisvakancije. Lokalni kler je za Eadsigeovog nasljednika imenovao Godwinovog rođaka Aethelrica; kralj Edward, međutim, to nije htio potvrditi, te je umjesto toga imenovao Roberta. To je, između ostalog, doprinijelo sukobu Godwina s kraljem. Robert je, nastojeći potvrditi svoj autoritet, otišao u Rim gdje je dobio palij od pape Lava IX. Pri povratku je službeno posvećen 29. jula 1051.

Robert je svoj autoritet potvrdio odbivši potvrditi izbor Anglosaksonca Spearhafoca za svog nasljednika na mjestu londonskog biskupa; umjesto toga je na njegovo mjesto imenovao Williama Normana. Sukob sa Godwinom je dodatno eskalirao u septembru 1051. kada je Godwin optužen za pokušaj ubistva kralja i prognan. U septembru je Edward Roberta poslao u Normandiju u diplomatsku misiju. Tamo je, prema kasnijim normanskim kronikama, na putu se zaustavio u rodnoj Normandiji gdje je vojvodi Guillaumeu (Vilim Osvajač) prenio Edwardovu poruku kako ga, s obzirom da nema djece, namjerava imenovati svom nasljednikom mjestu engleskog kralja.

Godwinovo stolovanje, međutim, nije dugo potrajalo. Već u ljeto 1052. se iz Flandrije vratio te mu se priključio veliki broj pristaša. Kralj Edward je popustio pritisku, a Robert je pobjegao u Normandiju. Na crkvenom sinodu 14. septembra 1052. je smijenjen i proglašen odmetnikom. Za novog nadbiskupa je imenovan kraljev savjetnik Stigand. Robert se iz Normandije žalio papi držeći da je smijenjen suprotno kanonskom pravu. Papa Lav IX mu je dao za pravo i ekskomunicirao Stiganda; taj ukaz, međutim, nije bio sproveden sve do 1070.

Postupak prema Robertu je, između ostalog, vojvoda Guillaume iskoristio kao jedan od povoda za normansku invaziju Engleske 1066.

Izvori

Literatura

Vanjske veze

• Prosopography of Anglo Saxon England: Robert Arhivirano 2012-03-01 na Wayback Machine-u