Syn Szawła

Syn Szawła
Saul fia
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

2015

Data premiery

15 maja 2015 (Cannes)
22 stycznia 2016[1] (Polska)

Kraj produkcji

Węgry

Język

węgierski
jidysz
niemiecki
polski

Czas trwania

107 min

Reżyseria

László Nemes

Scenariusz

László Nemes
Clara Royer

Główne role

Géza Röhrig

Muzyka

László Melis

Zdjęcia

Mátyás Erdély

Produkcja

Gábor Rajna
Gábor Sipos

Wytwórnia

Węgierski Narodowy Fundusz Filmowy
Laokoon Film Arts
Laokoon Filmgroup

Dystrybucja

Polska: Gutek Film

Budżet

1 mln euro

Strona internetowa

Syn Szawła (węg. Saul fia) – węgierski dramat filmowy z 2015 roku w reżyserii László Nemesa, zrealizowany na podstawie scenariusza László Nemesa i Clary Royer.

Obraz miał swoją światową premierę w konkursie głównym na 68. MFF w Cannes[2], gdzie zdobył drugą nagrodą, czyli Grand Prix[3]. Był prezentowany również na MFF w Toronto[4]. W 2016 roku został nagrodzony Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny jako drugi w historii film z Węgier[5].

Treść

Akcja dramatu toczy się w oświęcimskim obozie zagłady jesienią 1944 roku. Pochodzący z Ungvaru Saul (Szaweł) Ausländer należy do tzw. Sonderkommando złożonego z żydowskich więźniów wybranych do pracy przy komorze gazowej i obsłudze krematorium, zwanych „tragarzami tajemnic”. W trakcie zagłady kolejnego transportu Żydów natrafia na ciało małoletniego chłopca, który przeżył zagazowanie i którego bierze za swego syna. Niezwykły przypadek wzbudza zainteresowanie Niemców – obozowy lekarz (domyślnie ukazany tu doktor Mengele) po zbadaniu dusi chłopca, nakazując późniejsze przeprowadzenie sekcji jego zwłok i skremowanie. Chcąc je uchronić przed religijnie zakazanym spaleniem, Szaweł stara się o ich wykradzenie z pomocą żydowskiego lekarza-więźnia (domyślnie: Miklós Nyiszli) oraz współtowarzyszy z komanda, co naraża go na kolejne niebezpieczne sytuacje. Podczas gdy w jego ostatecznie przewidzianym również do zgładzenia komando trwają nerwowe przygotowania do buntu i ucieczki z obozu (fakt historyczny), opanowany obsesyjnym zamiarem Szaweł poszukuje w odmęcie obozowego piekła rabina, który by tradycyjnie zadbał o godny pochówek rzekomego syna wraz z odmówieniem żałobnego kadyszu. Choć w dramatycznej sytuacji jego gorączkowe poszukiwania widocznie skazane są na niepowodzenie, stanowią tło dla przejmujących scen rozgrywającego się pandemonium masowej zagłady.

Obsada

  • Géza Röhrig – Saul (Szaweł) Ausländer
  • Levente Molnár – Abraham Warszawski
  • Urs Rechn – oberkapo Biedermann
  • Sándor Zsótér – doktor (Miklós Nyiszli)
  • Uwe Lauer – oberscharführer Voss
  • Christian Harting – oberscharführer Busch
  • Kamil Dobrowolski – oberkapo Mietek
  • Todd Charmont – fałszywy rabin / Braun
  • Jerzy Walczak – rabin Frankel z Sonderkommando
  • Levente Orbán – rosyjski więzień
  • Marcin Czarnik – Feigenbaum
  • István Pion – Katz
  • Attila Fritz – Jankiel
  • Amitai Kedar – Hirsz
  • Juli Jakab – Ella z obozu kobiecego
  • Márton Ágh – grecki rabin-renegat Apikoyres
  • András Jeles – lekarz obozowy, esesman
  • Tom Pilath – oberscharführer SS
  • Mihály Kormos – kapo Szlojme z kotłowni
  • Mendy Cahan – członek Sonderkommanda

Nagrody

Przypisy

  1. Syn Szawła. gutekfilm.pl. [dostęp 2016-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-22)].
  2. 2015 Official Selection. festival-cannes.com/. [dostęp 2016-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)]. (ang.).
  3. Cannes 2015: Jacques Audiard's Dheepan wins the Palme d'Or. theguardian.com. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).
  4. Toronto to open with 'Demolition'; world premieres for 'Trumbo', The Program. screendaily.com. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).
  5. 2016 | Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences. oscars.org. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Syn Szawła w bazie IMDb (ang.)
  • Syn Szawła w bazie Filmweb
  • strona archiwalna
  • p
  • d
  • e
Filmy w reżyserii László Nemesa
2000-09
  • Cierpliwość (2007)
2010-19
  • p
  • d
  • e
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
  • Na rauszu (2020)
  • Drive My Car (2021)
  • Na Zachodzie bez zmian (2022)
  • Strefa interesów (2023)
  • Wikiprojekt:Filmy
  • p
  • d
  • e
1965–1989
1990–2009
2010–2029

  • p
  • d
  • e
Filmy nagrodzone Grand Prix na MFF w Cannes
1967-79
1980-99
2000-19
2020-
  • 2021: Bohater / Przedział nr 6
  • 2022: Blisko / Gwiazdy w południe
  • 2023: Strefa interesów
  • p
  • d
  • e
2000–2009
2010–2019
2020–2029
  • p
  • d
  • e
Nagroda BAFTA dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego
Najlepszy film
zagraniczny
1982-1987
  • Chrystus zatrzymał się w Eboli (1982)
  • Danton (1983)
  • Carmen (1984)
  • Pułkownik Redl (1985)
  • Ran (1986)
  • Ofiarowanie (1987)
Najlepszy film
nieanglojęzyczny
od 1988
  • VIAF: 266145542558196640053
  • LCCN: n2016012570
  • GND: 1203261144
  • BnF: 17048784p
  • SUDOC: 190896116
  • J9U: 987008918488305171