Spisa friulska

Spisa friulska (in. spetum) – rodzaj broni drzewcowej o wąskim, prostym i długim (35–40 cm) żeleźcu w formie grotu, z dwoma bocznymi, również wąskimi kolcami, często wygiętymi wachlarzowato ku dołowi, osadzonym na długim drzewcu (1,8-2,4 m). Broń ta była używana przez piechotę w Europie Zachodniej, głównie we Włoszech, gdzie pojawiła się w XIV wieku, a rozwinęła się w XV i pozostawała w użyciu przez kolejne stulecie. Nazwa broni pochodzi od historycznego regionu we Włoszech, Friuli. Blisko spokrewniona z pochodzącymi również z Włoch korseką i runką, których była poprzedniczką.

Zobacz też

  • Korseka
  • Pika
  • Partyzana
  • Runka
  • Szponton

Bibliografia

  • Michał Gradowski, ZdzisławZ. Żygulski ZdzisławZ., Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493 .

Linki zewnętrzne

  • Polearms used in Nethack - lista broni drzewcowej z rycinami. Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, październik 2003. [dostęp 2010-11-08]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Broń obuchowa
obuchowo-sieczna
obuchowa miażdząca
historyczna
zachodnia
azjatycka
współczesna
Broń drzewcowa
prymitywna
armii starożytnych
armii średniowiecznych i nowożytnych
azjatycka
Broń boczna
Broń kolna
krótka
noże
puginały
sztylety
inne
długa
Broń sieczna
nihon-tō
daitō
shōtō
inne
szable
inne
Broń sieczno-kolna
miecze
chwyt jednoręczny
chwyt dwuręczny
pałasze
inne
Inne