Angon

Angon pochodzący z okresu VI–IX w. n.e

Angonwłócznia germańska, wzorowana na rzymskich oszczepach pilum.

Angon miał niewielki grot z zadziorami osadzony na żelaznym trzpieniu, z tuleją. Mierzył ok. 2 m. Obok siekierki typu franciska najbardziej charakterystyczna broń plemienia Franków.

Bibliografia

  • Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon broni białej i miotającej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003.
  • Zdzisław Żygulski jun.: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu. Warszawa: PWN, 1982.
  • p
  • d
  • e
Broń obuchowa
obuchowo-sieczna
obuchowa miażdząca
historyczna
zachodnia
azjatycka
współczesna
Broń drzewcowa
prymitywna
armii starożytnych
armii średniowiecznych i nowożytnych
azjatycka
Broń boczna
Broń kolna
krótka
noże
puginały
sztylety
inne
długa
Broń sieczna
nihon-tō
daitō
shōtō
inne
szable
inne
Broń sieczno-kolna
miecze
chwyt jednoręczny
chwyt dwuręczny
pałasze
inne
Inne