Obszar Warowny „Wilno”

Obszar Warowny „Wilno”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Wilno

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Obszar Warowny „Wilno” – obszar warowny Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

14 marca 1928 roku weszło w życie rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 stycznia 1928 roku w sprawie uznania miasta Wilna i okolicy za obszar warowny[1]. Zgodnie z rozporządzeniem za obszar warowny zostało uznane miasto Wilno wraz z okolicą według następujących granic: rzeka Wilija od granicy państwowej do przecięcia z granicą gminy Rzesza; północno-zachodnia i północna granica gminy Rzesza do rzeki Wiliji; rzeka Wilija do traktu Podbrodzie-Wilno; trakt Podbrodzie-Wilno do potoku Trynkut; potok Trynkut do toru kolejowego Wilno-Turmonty; linia kolejowa Turmonty-Wilno do przecięcia z drogą Wilno-Tawrya; droga Wilno-Tawrya do m. Tawrya (włącznie); dalej rzeka Wilejka do ujścia rzeki Kienka; rzeka Kienka do granicy gminy Rudomino; następnie południowe granice gmin Rudomino i Troki do granicy państwowej i granicą państwową do rzeki Wilija.

Organizacja pokojowa OWar. „Wilno”

Obsada personalna Komendy Obozu i Dowództwa Obszaru Warownego „Wilno”

Komendanci obozu i dowódcy obszaru
  • płk sap. Włodzimierz Dziakiewicz (wz. 1922-1923)
  • gen. bryg. Hugon Griebsch (28 III 1923[2][3][4] – 3 II 1925 → II zastępca generalnego inspektora artylerii – inspektor dla spraw fortyfikacji[5])
  • gen. bryg. Olgierd Pożerski (1 VII 1925 - 3 XI 1926 → dowódca 20 DP[6])
  • płk inż. Jan Romuald Ożyński (wz. 1926 – 1 V 1927)
  • płk piech. Walerian Czuma (2 V 1927[7] - 18 II 1928 → dowódca 5 DP[8])
  • płk piech. / gen. bryg. Henryk Krok-Paszkowski (18 II 1928[8] - 9 X 1930 → dowódca 20 DP[9])
  • płk piech. Michał Pakosz (9 X 1930 – 12 X 1935 → dowódca 24 DP)
  • płk dypl. piech. Kazimierz Bogumił Janicki (X 1935 - X 1938 → dowódca piechoty dywizyjnej 7 DP)
  • płk dypl. piech. Lucjan Janiszewski (XI 1938 – VIII 1939 → dowódca piechoty dywizyjnej 35 DP)
  • ppłk piech. Tadeusz Paweł Podwysocki (12 IX 1939[10])
Zastępcy komendanta obozu i zastępcy dowódcy obszaru
Pomocnik dowódcy
Szefowie sztabu
  • kpt. piech. adiutant sztabowy Mieczysław Teodor Łojak (1923[3]3 psp[15])
  • mjr / ppłk SG Władysław Powierza (15 X 1923[4] – 31 VIII 1926 → I oficer sztabu inspektora armii gen. dyw. Wacława Fary)
  • mjr / ppłk SG Leon Koc (X 1926 – V 1927 → szef sztabu DOK II)
  • mjr SG Tomasz Obertyński (11 VI 1927 – 23 XII 1929 → Inspektorat Armii w Wilnie)
  • mjr dypl. piech. Józef Drotlew (1 I 1930[16] – 23 X 1931 → dowódca baonu 6 pp Leg.[17])
  • mjr dypl. piech. Franciszek Florian Wąsowicz (X 1931[18] – XI 1934 → dowódca baonu w 20 pp[19])
  • mjr dypl. piech. Henryk Konas (od XI 1934[19])
  • ppłk dypl. piech. Kazimierz Klochowicz (1939)
Szefowie artylerii OWar. „Wilno”
  • płk art. Tadeusz Bolesław Łodziński (VIII 1926 – 29 II 1928 → stan spoczynku)
  • płk art. Józef Konstanty Rojek (21 III 1928 - 22 III 1929 → szef 9 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia[20])
  • ppłk / płk art. mgr Karol Myrek (22 III 1929[21] - V 1932 → dowódca 13 pal[22])
  • ppłk dypl. art. Tadeusz Procner (V 1932[22] - X 1934 → dowódca 5 pal[23])
  • ppłk art. Leon Józef Marian Pichl (XII 1934[23] – VII 1937 → dowódca 19 pal)
  • ppłk dypl. art. Jan I Szewczyk (1937 – IV 1939 → dowódca 4 pac)
  • ppłk art. Franciszek Machowski (od IV 1939) †1940 Katyń[24]
Naczelni lekarze / szefowie służby zdrowia
  • płk lek. Witold Kiersnowski (IV 1924[25] – 1925)
  • płk lek. Leon Klott (IV – XII 1925 → stan spoczynku)
  • ppłk lek. dr Stanisław Garniewicz (do 1939)
  • ppłk dr Władysław Jan Rymaszewski (do IX 1939 → szef służby zdrowia 35 DP)

Obsada personalna w marcu 1939 roku

Ostatnia „pokojowa” obsada personalna Dowództwa OWar. „Wilno”[26][a]:

  • dowódca obszaru – płk dypl. piech. Lucjan Janiszewski
  • oficer ordynansowy – rtm. Wacław Ursyn-Szantyr[b]
  • szef sztabu – ppłk dypl. piech. Kazimierz Klochowicz
  • I oficer sztabu – mjr dypl. piech. Aleksander Marian Romiszowski
  • II oficer sztabu – kpt. adm. Kazimierz II Wiśniewski
  • szef artylerii – ppłk dypl. art. Jan I Szewczyk
  • referent artylerii – kpt. art. Adam Makarewicz †1940 Charków
  • oficer topograf – kpt. geogr. Franciszek Mroziński
  • kierownik Samodzielnego Referatu Bezpieczeństwa Wojennego – rtm. dypl. Mieczysław Łubieński
  • dowódca OPL – ppłk sap. Aleksander Stanisław Alexandrowicz[c]
  • kierownik referatu OPL – kpt. adm. (art.) Antoni Zygmunt Ropelewski
  • dowódca łączności – ppłk łączn. Michał Karwowski
  • szef służby zdrowia – ppłk lek. dr Stanisław Garniewicz
  • kierownik kancelarii głównej – rtm. adm. (kaw.) Ryszard Wiszowaty
  • dowódca plutonu gospodarczego – rtm. kaw. Wacław Ursyn-Szantyr (*)

Uwagi

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[27].
  2. rtm. Wacław Ursyn-Szantyr pełnił jednoczenie funkcję dowódcy plutonu gospodarczego.
  3. ppłk sap. Aleksander Stanisław Alexandrowicz pełnił jednoczenie funkcję szefa Szefostwa Fortyfikacji Obszaru Warownego „Wilno”.

Przypisy

  1. Dz.U. z 1928 r. nr 29, poz. 273.
  2. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 28 marca 1923 roku, s. 213.
  3. a b c Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1455.
  4. a b c Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1323.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 17 lutego 1925 roku, s. 77.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 17 listopada 1926 roku, s. 398.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 142.
  8. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 20 lutego 1928 roku, s. 29.
  9. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 1.
  10. Grzelak 2008 ↓, s. 222.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 124 z 20 listopada 1925 roku, s. 668.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 14.
  13. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 254.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 79.
  15. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 330, 362.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 116.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 328.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 322.
  19. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 258.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 100.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
  22. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 421.
  23. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 263.
  24. Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 498.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 17 kwietnia 1924 roku, s. 216.
  26. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 530.
  27. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных - узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Czesław Grzelak: Kresy w czerwieni 1939. Agresja Związku Sowieckiego na Polskę. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2008. ISBN 978-83-89935-61-8.