Eustachy Rzymski

Ten artykuł dotyczy męczennika zaliczanego do grupy Czternastu Świętych Wspomożycieli. Zobacz też: inne postaci noszące to imię.
Święty
Eustachy Rzymski
Еustathius
męczennik[a]
Ilustracja
Figura św. Eustachego w Mönchengladbach
Czczony przez

Kościół katolicki,
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

20 września[b],
20 września/3 października[c]

Atrybuty

byk, krzyż, róg, jeleń

Patron

strażaków, myśliwych, leśników, traperów, ofiar tortur, żołnierzy, Madrytu

Multimedia w Wikimedia Commons

Eustachy Rzymski, również Eustachiusz (łac. Еustathius Placidas[1]) – święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, według legendy męczennik wczesnochrześcijański, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.

Legenda

Znany jedynie ze średniowiecznej legendy, łączącej motywy bliskowschodnie i greckie[2]. Według części bollandystów żywot Eustachego jest zupełnie fikcyjny[2][3].

Przed nawróceniem na chrześcijaństwo miałby nazywać się Placidus (Placyd) i być oficerem wojsk cesarza Trajana. Podczas polowania na jelenia pomiędzy Tivoli a Praeneste zobaczył w porożu jelenia krzyż Chrystusa. Po tym zdarzeniu nawrócił się i ochrzcił razem ze swoją rodziną, wtedy też przyjął imię Eustachy. Spotkała go seria nieszczęść sprawdzających jego wiarę: stracił majątek, jego służący poumierali na zarazę, podczas podróży morskiej została porwana jego żona, a gdy przechodził przez rzekę z dwoma synami, jego dzieci zostały porwane przez wilka i lwa. Podobnie do Hioba, Eustachy lamentował, ale nie stracił wiary. Wkrótce po tym odzyskał swoją rodzinę i wcześniejszą pozycję. Ponieważ odmówił złożenia pogańskiej ofiary, został razem z żoną i synami skazany na śmierć przez cesarza Hadriana. Najpierw został rzucony lwom na pożarcie[4], ale ponieważ one nie wyrządziły mu szkody, został spalony w rozżarzonym spiżowym byku[2].

Żywot św. Eustachego spopularyzowała Złota legenda Jakuba de Voragine.

Kult świętego

Kult tego świętego pojawił się stosunkowo późno – dopiero w VIII wieku[2].

Patronat

Jest patronem strażaków (obok św. Floriana), myśliwych i leśników (obok św. Huberta)[5], traperów, osób torturowanych i Madrytu. Wzywany jest do obrony przed ogniem i jako orędownik w rozwiązywaniu trudnych sytuacji.

Patronuje również: kramarzom (straganiarzom), kupcom, płatnerzom i rusznikarzom. Wzywany jest również w przypadku choroby koni i w żałobie w rodzinie[6].

Atrybuty

Atrybutami tego świętego są: byk, krzyż, róg, jeleń.

Relikwie

Jego relikwie miały być przechowywane do XII wieku w rzymskiej bazylice Sant’Eustachio (jest to jeden z kościołów Rzymu, z którymi związany jest tytuł kardynała diakona). Następnie zostały one przeniesione do Saint-Denis pod Paryżem. Relikwiarz został uszkodzony, a część kości spalona przez hugenotów w 1567. To co pozostało znajduje się w paryskim kościele Saint-Eustache.

Dzień obchodów

W Cerkwi prawosławnej wspomnienie liturgiczne wielkiego męczennika obchodzone jest 20 września/3 października[d], tj. 3 października według kalendarza gregoriańskiego.

W Kościele katolickim wspomnienie świętych małżonków: Eustachego i Teopisty oraz ich synów Agapita i Teopista, męczenników, obchodzono 29 marca[4] i 20 września, ale oficjalnie tylko do 1969 roku, kiedy Paweł VI usunął z kalendarza niektórych świętych, których istnienie budziło wątpliwości. Niektóre źródła nadal podają dzień 20 września, jako wspomnienie[7].

Wykreślenie świętego z kalendarza liturgicznego nie oznacza bowiem pozbawienia świętego świętości, bowiem, kto raz został uznany za świętego i wpisany do Martyrologium, pozostaje świętym na zawsze, chociażby wypisano go ze wszystkich kalendarzy liturgicznych na całym świecie[8].

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

  1. Gładkowa, Gierasimienko i Cziczinadze 2009 ↓.
  2. a b c d Eustachy [online], Deon.pl .
  3. Gładkowa, Gierasimienko i Cziczinadze 2009 ↓, „Нек-рые болландисты вообще сомневаются в существовании такого святого и считают его лит. персонажем.”.
  4. a b Żywot św. Eustachego i jego rodziny, Męczenników, [w:] Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku, Katowice/Mikołów 1937 .
  5. Konsensus św. Patronów Myśliwych i Leśników na stronie Lasów Państwowych, Nadleśnictwo Krynki
  6. Ks. Wacław Piszczek CM: Patronowie stanów, instytucji, stowarzyszeń wzywani w nieszczęściu. Kraków: WITKM, s. 16, 17, 23, 27, 69, 72. ISBN 978-83-7216-395-0.
  7. Żywoty Świętych (wrzesień). ak.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)]. na podstawie "Leksykonu Świętych"(ks. Wiesław Al. Niewęgłowski Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999) i „Żywotów Świętych Pańskich na każdy dzień”, według Kalendarza Rzymskiego opracował O. Hugo Hoever SOCiest (Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1985)
  8. Kult św. Huberta na wiadomości24.pl (z wypowiedzi ks. Arkadiusza Noconia z rzymskiej Kongregacji Kultu Bożego) [opublikowano: 2009-11-02]

Bibliografia

  • wlk. męcz. Eustachy Placyd na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)
  • O.W.O.W. Gładkowa O.W.O.W., N.W.N.W. Gierasimienko N.W.N.W., N.N. Cziczinadze N.N., ЕВСТАФИЙ ПЛАКИДА [online], Православная Энциклопедия, 2009  (ros.).

Linki zewnętrzne

  • Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Mentorelli. lnx.rzym.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]., gdzie według tradycji miało nastąpić nawrócenie św. Eustachego, Plakida (na stronie Polonii włoskiej, Rzym.org)
  • p
  • d
  • e
  • Kategoria Czternastu Świętych Wspomożycieli
  • ISNI: 000000007819765X
  • VIAF: 13706836
  • LCCN: n84049799
  • GND: 118638963
  • PLWABN: 9810573681005606
  • J9U: 987007277847905171