Dywizja Kawalerii „Zaza”
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1939 |
Rozformowanie | 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. bryg. Zygmunt Podhorski |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa bitwa pod Kockiem (2–6 X 1939) | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
Dywizja Kawalerii „Zaza” – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego improwizowana w toku kampanii wrześniowej 1939.
Dywizja Kawalerii „Zaza” została sformowana 18 września 1939 roku[1] przez gen. bryg. Zygmunta Podhorskiego ps. „Zaza” w okolicach Białowieży w Puszczy Białowieskiej z oddziałów Podlaskiej i Suwalskiej Brygady Kawalerii, którym udało się przebić z okrążenia z okolic Zambrowa i Ostrowi Mazowieckiej[2].
Działania bojowe
Zgodnie z decyzją gen. Podhorskiego brygady kawaleryjskie miały maszerować na południe, aby połączyć się z wojskami walczącymi na terenie województwa lubelskiego. Dywizja maszerowała po równych osiach w kierunku Czeremchy. Po kilku utarczkach z Niemcami kawaleria weszła w lasy nadleśnictwa Nurzec. 24 września osiągnęła przeprawy na Bugu. Po całodziennych walkach odparte zostało natarcie czołgów niemieckich, a w nocy z 24 na 25 września Dywizja przeprawiła się przez Bug pod Mielnikiem.
25 września po południu maszerowała dalej na południe, omijając Białą Podlaską od zachodu. Po odpoczynku 26 września w rejonie miejscowości Sokole, Dywizja wywalczyła przeprawy na Wieprzu pod Kijanami, w Zawieprzycach i Spiczynie.
28 września przyszedł rozkaz podporządkowania Dywizji dowódcy SGO „Polesie” gen. bryg. Franciszkowi Kleebergowi. W składzie SGO "Polesie" wzięła udział w dniach 2-5 października w ostatniej bitwie wojny obronnej 1939 pod Kockiem i Wolą Gułowską, gdzie skapitulowała wraz z resztą SGO.
Organizacja
- Kwatera Główna
- Brygada Kawalerii „Plis”
- Brygada Kawalerii „Edward”
- batalion piechoty „Wilk” – mjr Adam Wilczyński
- batalion piechoty „Olek” – mjr Władysław Święcicki
Obsada personalna
- dowódca dywizji - gen. bryg. Zygmunt Podhorski
- szef sztabu - mjr dypl. Edward Boniecki
Przypisy
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 264, wg autora organizacja nastąpiła 20 września 1939 roku.
- ↑ Jurga 1975 ↓, s. 269–270.
Bibliografia
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939: organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. T. 7. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- p
- d
- e
Korpus, dywizje, GO Jazdy | |
---|---|
Brygady jazdy (wojenne) | |
Brygady jazdy | |
Dywizje kawalerii |
|
Samodzielne brygady kawalerii | |
Brygady kawalerii | |
Brygady kawalerii (1929–1937) | |
Grupy Operacyjne Kawalerii 1939 | |
Brygady kawalerii 1939 | |
Jednostki improwizowane w 1939 | |
Pułki ułanów (szwoleżerów) | |
Pułki strzelców konnych (dragonów) | |
Dywizjony artylerii konnej | |
szwadrony pionierów | |
szwadrony łączności |
|
Inne | |
Kawaleria zmotoryzowana |
|
Ośrodki zapasowe kawalerii | |
Improwizowane (rezerwowe) oddziały kawalerii (1939) |
- p
- d
- e