Orta Çince
| Orta Çince | |
|---|---|
| 漢語 | |
| Ana dili olanlar | Çin |
| Dil ailesi | Çin-Tibet dilleri
|
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | ltc |
| Glottolog | midd1344[1] |
Orta Çince (Çince: 中古漢語; pinyin: Zhōnggǔ Hànyǔ), ilk olarak MS 601'de yayınlanan ve ardından birkaç gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskının izlediği bir rime sözlüğü olan Qieyun 'da kayıtlı Çincenin tarihsel çeşididir.[2] Yazı sisteminin doğası gereği, telaffuzun kendisi ve fonetik yeniden yapılandırılmak zorunda kaldı. Daha önceki Eski Çincenin aksine, Orta Çince dört tonlu bir ton sistemi geliştirmişti. Mevcut Çin lehçelerinin çoğu Orta Çinceden evrimleşmiş olup bununla birlikte Min Çincesi gibi bazı istisnalar bulunmaktadır.
Kaynakça
- ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Ed.) (2017). "Middle Chinese". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ^ "A Brief History of the Chinese Language II: From Old Chinese to Middle Chinese Phonetic System". Routledge & CRC Press. 12 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Ek okuma
Aldridge, Edith (2013), "Survey of Chinese historical syntax part II: Middle Chinese", Language and Linguistics Compass, 7 (1), ss. 58-77, doi:10.1111/lnc3.12007.
Dış bağlantılar
- Introduction to Chinese Historical Phonology 14 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Guillaume Jacques
- Traditional Chinese Phonology 4 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Guillaume Jacques
- Historical Chinese Phonology/Philology at Technical Notes on the Chinese Language Dialects 25 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Dylan W.H. Sung
