Alfredo Ovando Candía
| Alfredo Ovando | |
|---|---|
 | |
| 57. i 60. predsjednik Bolivije | |
| Na položaju 26. septembar 1969 – 6. oktobar 1970 | |
| Prethodi | Luis Adolfo Siles |
| Slijedi | Juan José Torres |
| Na položaju 2. januar 1966 – 6. august 1966 | |
| Slijedi | René Barrientos |
| Na položaju 26. maj 1965 – 2. januar 1966 Serving with René Barrientos | |
| Prethodi | René Barrientos |
| Lični detalji | |
| Rođenje | Alfredo Ovando Candía (1918-04-06)6. 4. 1918. Cobija, Bolivija |
| Smrt | 24. 1. 1982. (dob: 63) La Paz, Bolivija |
| Nacionalnost | bolivijska |
| Politička stranka | nestranačka ličnost |
| Profesija | vojni oficir |
Alfredo Ovando Candía (6. april 1918 – 24. januar 1982) bio je bolivijski vojskovođa i političar koji je u dva navrata nakratko upravljao Bolivijom kao predsjednik - od 1965. do 1966. te od 1969. do 1970. godine.
Candía se rodio u porodici špansko-italijanskih imigranata koja je pripadala bolivijskoj višoj srednjoj klasi. Vojnu karijeru je počeo kao tinejdžer te je služio u ratu sa Paragvajem. Ispočetka je bio apolitičan, iako mu je tek dolazak na vlast stranke Revolucionarni nacionalistički pokret (MNR) 1952. godine omogućio da napreduje u vojsci, koja je od 1960-ih uslijed Hladnog rata primala financijsku i materijalnu pomoć od SAD, a također postala i važan politički faktor s obzirom da se MNR počela dijeliti na neprijateljske lijeve i desne frakcije. Kada se predsjednik Víctor Paz Estenssoro godine 1964. odlučio natjecati za treći predsjednički mandat, njegov potpredsjednički mandat René Barrientos je godine 1964. uz Candijinu pomoć izvršio puč i tako postao predsjednik. Nekoliko mjeseci kasnije se Candia priključio Barrientosu kao član dvočlane hunte, a potom vladao sam do izbora na kojima je Barrientos u septembru 1966. pobijedio. Candia je pod Barrientosovim vodstvom sudjelovao u gušenju ljevičarskih pobuna, uključujući i ustanak prilikom koga je uhvaćen i strijeljan znameniti revolucionar Che Guevara.
Candia se smatrao Barrientosovim prirodnim nasljednikom, ali je Barrientosova smrt u helikopterskoj nesreći 27. aprila 1969. godine predsjednikom učinila demokršćanskog potpredsjednika Luisa Adolfa Silesa, koji se sa Candijom odmah posvađao i za predstojeće izbore kao kandidata odlučio podržati Armanda Escobara, popularnog gradonačelnika La Paza. Ne želeći riskirati izborni poraz, Candia je 26. septembra izveo novi puč i sebe postavio za predsjednika.
Candijino predsjednikovanje je trajalo 13 mjeseci. Na samom početku je izašao u susret ljevici najavljujući socijalne reforme, napunivši svoj kabinet ljevičarima te nacionalizirajući pogone američke korporacije Gulf Oil. Međutim, to nije bilo dovoljno da zauzda radikalnu ljevicu koja je ponovno započela sa gerilskim aktivnostima, dok su ga desničari u vojsci i establišmentu smatrali previše "mekanim". To je 6. oktobra 1970. godine dovelo do novog puča, nakon koga je Candia pobjegao tražeći azil u stranoj ambasadi; za vrijeme puča se, međutim, pokazalo kako je vojska ideološki podijeljena poput ostatka društva, a što je dovelo do kaotičnih i krvavih borbi između različitih jedinica. U njima su pobjedu odnijeli ljevičari na čelu sa Candijinim prijateljem, ljevičarskim generalom Juanom Joseom Torresom. Osramoćeni i iscrpljeni Candia mu je pristao prepustiti predsjedništvo i preuzeti mjesto ambasadora u Španiji gdje je je boravio do 1978. godine. Nakon povratka u Boliviju je podržavao Demokratsku i narodnu uniju (UDP).
Literatura
- Mesa José de; Gisbert, Teresa; and Carlos D. Mesa, "Historia De Bolivia," 5th edition., pp. 641–655.
- Prado Salmon, Gral. Gary. "Poder y Fuerzas Armadas, 1949-1982."
| Političke funkcije | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Víctor Paz Estenssoro | predsjednik Bolivije 1966 | Slijedi: René Barrientos |
| Prethodi: René Barrientos | predsjednik Bolivije zajednički sa Renéom Barrientosom 1964–1966 | Slijedi: René Barrientos |
| Prethodi: Luis Adolfo Siles | predsjednik Bolivije 1969–1970 | Slijedi: Juan José Torres |
- p
- r
- u
Predsjednici Bolivije
- Simón Bolívar
- Antonio José de Sucre
- José María Pérez de Urdininea
- Pedro Blanco Soto
- Andrés de Santa Cruz
- Sebastián Ágreda
- Mariano Enrique Calvo Cuellar
- José Ballivián
- Eusebio Guilarte Vera
- José Miguel de Velasco Franco
- Manuel Isidoro Belzu
- Jorge Córdova
- José María Linares
- José María Achá
- Mariano Melgarejo
- Agustín Morales
- Adolfo Ballivián
- Tomás Frías Ametller
- Hilarión Daza
- Pedro José Domingo de Guerra
- Narciso Campero
- Gregorio Pacheco
- Aniceto Arce
- Mariano Baptista
- Severo Fernández
- José Manuel Pando
- Eliodoro Villazón
- Ismael Montes
- José Gutiérrez
- Bautista Saavedra
- Felipe S. Guzmán
- Hernando Siles Reyes
- Carlos Blanco Galindo
- Daniel Salamanca Urey
- José Luis Tejada Sorzano
- David Toro
- Germán Busch
- Carlos Quintanilla
- Enrique Peñaranda
- Gualberto Villarroel
- Néstor Guillén
- Tomás Monje
- Enrique Hertzog
- Mamerto Urriolagoitía
- Hugo Ballivián
- René Barrientos
- Luis Adolfo Siles Salinas
- Alfredo Ovando Candía
- Juan José Torres
- Hugo Banzer
- Víctor González Fuentes
- Juan Pereda
- David Padilla
- Wálter Guevara
- Alberto Natusch
- Lidia Gueiler Tejada
- Luis García Meza Tejada
- Celso Torrelio
- Guido Vildoso
- Hernán Siles Zuazo
- Víctor Paz Estenssoro
- Jaime Paz Zamora
- Gonzalo Sánchez de Lozada
- Hugo Banzer
- Jorge Quiroga
- Gonzalo Sánchez de Lozada
- Carlos Mesa
- Eduardo Rodríguez
- Evo Morales
- Jeanine Áñez
- Luis Arce
