Wielki Komorsk

Wielki Komorsk
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

świecki

Gmina

Warlubie

Liczba ludności (2011)

1376[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

86-160[3]

Tablice rejestracyjne

CSW

SIMC

0099530

Położenie na mapie gminy Warlubie
Mapa konturowa gminy Warlubie, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wielki Komorsk”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wielki Komorsk”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wielki Komorsk”
Położenie na mapie powiatu świeckiego
Mapa konturowa powiatu świeckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wielki Komorsk”
Ziemia53°35′08″N 18°40′11″E/53,585556 18,669722[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Wielki Komorsk – sołecka wieś kociewska w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Warlubie, częściowo na Wysoczyźnie Świeckiej i w Dolinie Dolnej Wisły.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1376 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Warlubie.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Wielki Komorsk[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0099547 Komorsk część wsi
0099553 Kozłowiec część wsi
0099560 Lisi Kąt część wsi
0099576 Prądki część wsi
0099582 Ryżewo część wsi

Historia

O prastarym osadnictwie świadczą odkryte groby skrzynkowe (ok. 500-125 p.n.e.). Miejscowość znajdowała się pod panowaniem książąt Pomorza Gdańskiego, a od roku 1246 była w posiadaniu biskupów kujawskich. Pierwotny kościół pochodził z roku 1295 (zachowały się gotyckie fragmenty w dolnej części wieży), a obecny barokowy kościół, będący trzecią w historii Komorska świątynią, wybudowano w roku 1798. W kościele znajduje się ornat z XVIII wieku i witraże z roku 1896 (wykonane w Monachium). W XVI wieku wieś częściowo zasiedlona została przez mennonitów holenderskich. Do dziś zachowały się w Wielkim i Małym Komorsku XIX-wieczne chaty drewniane o konstrukcji zrębowej, wybudowane w stylu holenderskim.

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 146249
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1463 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia

  • redakcja Roberta Goni i Włodzimierza Bykowskiego, Dolina Dolnej Wisły dla ciekawych - przewodnik przyrodniczo-turystyczny, Wyd. TPDW, ZPKChiN, Apeiron. Świecie, 2010. Wydanie I, ISBN 978-83-61821-08-3, ISBN 978-93-62303-05-2
  • p
  • d
  • e
Gmina Warlubie
Wsie
Osady
Osady leśne
  • Bąkowo
  • Borowy Młyn
  • Borsukowo
  • Bursztynowo
  • Bzowo
  • Dębowe
  • Jeżewnica
  • Krzewiny
  • Kuźnica
  • Nowa Huta
  • Płochocin
  • Przewodnik
  • Rybno
  • Rynków
  • Stara Huta
  • Warlubie
Integralne
części wsi
  • Bąkówko
  • Błądziejewo
  • Dobrogosław
  • Górna Buśnia
  • Góry
  • Hadry
  • Komorsk
  • Kozłowiec
  • Kurzejewo Górne
  • Lisi Kąt
  • Na Szosie
  • Nad Szosą
  • Osiedle Jana Pawła II
  • Osiek
  • Podwórze
  • Prądki
  • Rumunia
  • Ryta Góra
  • Ryżewo
  • Trzy Chałupy
  • Trzy Korony
  • Wybudowanie Bąkowskie
  • Za Torem
  • Zawada

Gmina Warlubie