Wieża Srebrnych Dzwonów
nr rej. A-7 20.II.1933 | |||
Wieża Srebrnych Dzwonów (w środku), z lewej Wieża Zegarowa | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Wawel, Kraków | ||
Ukończenie budowy | XII, XV wiek | ||
Plan budynku | |||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie Krakowa | |||
50°03′16,10″N 19°56′06,72″E/50,054472 19,935200 | |||
|
Wieża Srebrnych Dzwonów, zwana także Wikaryjską – jedna z wież katedry wawelskiej.
Historia
Jej przyziemie (do wysokości 12 m) pochodzi z drugiej katedry (tzw. hermanowskiej) z XII w. W XIV wieku Wieża Wikaryjska spaliła się, zachowując samą dolną część. Czworoboczna część ceglana została zbudowana w XIV wieku[1]. W 1530 roku dobudowano wieloboczną część, nad którą umieszczono ozdobny hełm gotycki[1]. W 1796 roku hełm gotycki zamieniono na ostrosłupowy[1].
Na wieży zawieszone są cztery dzwony: Maciek, Nowak, Goworek i Jan Paweł II. Według legendy w spiżu trzech pierwszych dzwonów znajdować się miała znaczna domieszka srebra, czemu zawdzięczać miały melodyjny dźwięk. Stąd ukuta w XIX wieku nazwa Wieża Srebrnych Dzwonów. Wcześniej wieżę i dzwony nazywano wikaryjskimi, gdyż dzwoniły na nabożeństwa sprawowane przez wikariuszy katedry. W przyziemiu wieży znajduje się kaplica rodu Szafrańców.
Dzwony
Dzwon Maciek
Ufundowany przez Krakowską Kapitułę Katedralną w 1669 roku. Jest najmniejszym dzwonem katedry wawelskiej. Klosz dzwonu ma średnicę 72 cm i waży 210 kg. Dzwoni tonem cis2.
Dzwon Nowak
Zwany także Hermanem. Ufundowany przez kanonika krakowskiego Hermana około 1271 roku, za czasów panowania księcia Bolesława Wstydliwego i św. Kingi. jest najstarszym dzwonem katedry wawelskiej. Klosz dzwonu ma średnicę 83 cm i waży 420 kg. Dzwoni tonem cis2.
Dzwon Goworek
Zwany także Zbyszkiem. Ufundowany około 1423 przez biskupa Zbigniewa Oleśnickiego, bohatera bitwy pod Grunwaldem, późniejszego kardynała. Klosz dzwonu ma średnicę 98 cm i waży 732 kg. Dzwoni tonem h1[2].
Dzwon Jan Paweł II
Ufundowany przez kapitułę katedry na Wawelu z okazji kanonizacji "Papieża Polaka". Dzwon waży pół tony, ma 93 centymetry średnicy, uderza 60 razy na minutę. Zostały na nim umieszczone herb Jana Pawła II i – po łacinie – hasło jego pontyfikatu: „Nie lękajcie się”. W dzwon wtopiono podarowany przez kardynała Stanisława Dziwisza złoty medal wybity na pamiątkę 50-lecia kapłaństwa Karola Wojtyły. Dzwon został odlany w odlewni dzwonów Jana Felczyńskiego w Przemyślu. Dzwoni tonem a1.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Krzysztof J. Czyżewski, Królewska Katedra na Wawelu, Kraków 1999.
- Mieczysław Rokosz, Wieże i dzwony Wawelu, Societas Vistulana, Kraków 2006, ISBN 83-88385-73-9.
- p
- d
- e
Historia |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Architektura zewnętrzna |
| ||||||||||
Architektura wewnętrzna |
| ||||||||||
Przedmioty związane z kultem |
| ||||||||||
Liturgia |
|