Teodot I Kassiteras

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2019-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Teodot I Kassiteras
Θεόδοτος Α' Κασσιτέρας
Patriarcha Konstantynopola
ilustracja
Kraj działania

Cesarstwo Bizantyńskie

Data urodzenia

ok. 760

Data i miejsce śmierci

821
Konstantynopol

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

815–821

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

1 kwietnia 815

Multimedia w Wikimedia Commons

Teodot I Kassiteras, gr. Θεόδοτος Α' Κασσιτέρας (ur. ok. 760, zm. 821 w Konstantynopolu) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 815–821.

Życiorys

Pochodził z arystokratycznego rodu Melissenos, blisko spokrewnionego z cesarską dynastią izauryjską i znanego ze swych sympatii do ikonoklazmu. Ojcem Teodota był Michał Melissenos, którego siostra była żoną cesarza Konstantyna V Koprоnima. Pochodził z miasta Kassitera w północnej Grecji (stąd przydomek).

Mimo iż nie miał żadnego przygotowania teologicznego (był oficerem, a według średniowiecznych kronik był wręcz analfabetą), Teodot został wybrany na urząd patriarchy 1 kwietnia 815 pod naciskiem cesarza Leona V. Wkrótce po swym wyborze Teodot przewodził zwołanemu przez cesarza Leona w cerkwi Hagia Sophia ikonoklastycznemu synodowi. Zadecydowano na nim o zniesieniu postanowień soboru nicejskiego II (787 r.), który zezwolił na kult obrazów, postanowiono także podjąć akcję usuwania ikon, choć w dość ograniczonym wymiarze. Zdecydowano, iż część ikon może pozostać w miejscach publicznych, jednak pod warunkiem, iż nie będzie można palić przed nimi świeczek. W końcowej deklaracji synodu zapisano jednakże, iż uczestnicy synodu – w odróżnieniu od pierwszych ikonoklastów z połowy VIII w. – nie uważają ikon za uosobienie bóstwa.

Po zamordowaniu 25 grudnia 820 r. Leona, Teodot koronował na cesarza jego następcę, Michała II. Zmarł wkrótce później, na początku 821 r. W tradycji prawosławnej uważany jest za uzurpatora, który odsunął od władzy prawowitego patriarchę Nicefora, dlatego też na kolejnych synodach, już po oficjalnym przywróceniu w Bizancjum kultu ikon, Teodot był wyklinany i potępiany.

  • p
  • d
  • e
Biskupi
Bizancjum
do 337
  • Andrzej Apostoł (przed 38)
  • Stachys (38–54)
  • Onezym (54–68)
  • Polikarp I (71–89)
  • Plutarch (89–105)
  • Sedecjon (105–114)
  • Diogenes (114–129)
  • Eleuteriusz (129–136)
  • Feliks (136–141)
  • Polikarp II (141–144)
  • Atenodor (144–148)
  • Euzois (148–154)
  • Wawrzyniec (154–166)
  • Alipiusz (166–169)
  • Pertinaks (169–187)
  • Olimpian (187–198)
  • Marek I (198–211)
  • Filadelfus (211–217)
  • Cyriak I (217–230)
  • Kastyn (230–237)
  • Eugeniusz I (237–242)
  • Tytus (242–272)
  • Domecjusz (272–284)
  • Rufin I (284–293)
  • Probus (293–306)
  • Metrofan (306–314)
  • Aleksander (314–337)
Arcybiskupi
Konstantynopola
do 458
Patriarchowie
ekumeniczni
do 1054