Taumas

Ten artykuł od 2010-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Taumas (gr. Θαύμας Thaúmas, łac. Thaumas – cud) – jedno z pierwotnych bóstw zjawisk przyrodniczych na morzu w mitologii greckiej, syn Pontosa (Morza) i Gai (Ziemi), brat Nereusa, Forkosa, Keto i Eurybii. Połączył się z okeanidą, Elektrą, i miał z nią dzieci: harpie i Iris oraz Hydaspesa. Taumas zachwycał ludzi zjawiskami, których nie rozumieli i stąd nazywali cudami. Z racji urodzenia należał do bóstw morskich, dlatego też morze było obszarem jego „cudotwórczej” działalności. Nie istnieją mity związane z Taumasem.