Superintendentura Oborniki-Chodzież Ewangelickiego Kościoła Unijnego

Superintendentura Oborniki-Chodzież Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, skupionych wokół miast Oborniki i Chodzież.

Dawny kościół ewangelicki w Obornikach, obecnie katolicki kościół św. Józefa
Kościół ewangelicki w Połajewie
Kościół ewangelicki w Ryczywole

Dane statystyczne

Parafia Liczba wiernych (1937)[1]
Budziszewko pow. Oborniki 655
Bukowiec pow. Oborniki 1300
Murowana Goślina pow. Oborniki 1470
Oborniki 1200
Połajewo 856
Ryczywół 460
Ludomy pow. Oborniki 387
Rogoźno Runowo pow. Węgrowiec 1801
Tarnówko pow. Oborniki 477
Budzyń pow. Chodzież 1050
Sokołowo pow. Chodzież 760
Stróżewo pow. Chodzież 600
Chodzież 1650
Stróżewice pow. Chodzież 450
Zacharzyn pow. Chodzież 735


Galeria

  • Dawny kościół ewangelicki w Ludomach, obecnie katolicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
    Dawny kościół ewangelicki w Ludomach, obecnie katolicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
  • Dawny kościół ewangelicki w Tarnówku, obecnie katolicki kościół pw. Matki Bożej Szkaplerznej
    Dawny kościół ewangelicki w Tarnówku, obecnie katolicki kościół pw. Matki Bożej Szkaplerznej
  • Dawny kościół ewangelicki w Zacharzynie, obecnie katolicki kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski
    Dawny kościół ewangelicki w Zacharzynie, obecnie katolicki kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski

Przypisy

  1. Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 327-328.