Sojuz T-7
| Ten artykuł od 2012-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Dane misji | |||
Indeks COSPAR | 1982-80A | ||
---|---|---|---|
Zaangażowani | |||
Oznaczenie kodowe | Днепр (Dniepr) | ||
Pojazd | |||
Statek kosmiczny | Sojuz | ||
Masa pojazdu | 6850 kg | ||
Rakieta nośna | Sojuz-U | ||
Załoga | |||
Załoga | Leonid Popow (3) | ||
Załoga powrotna | Anatolij Bieriezowoj (1) | ||
Start | |||
Miejsce startu | Bajkonur kompleks 1 | ||
Początek misji | 19 sierpnia 1982; 17:11:52 UTC | ||
Orbita okołoziemska | |||
Liczba orbit | ~1825 | ||
Apogeum | 299 km | ||
Perygeum | 289 km | ||
Inklinacja orbity | 51,6° | ||
Lądowanie | |||
Miejsce lądowania | 118 km E od Żezkazganu | ||
Lądowanie | 10 grudnia 1982; 19:02:36 UTC | ||
Czas trwania misji | 113 d, 1 h, 50 min, 44 s | ||
Program Sojuz | |||
|
Sojuz T-7 – radziecka załogowa misja kosmiczna, której celem była stacja kosmiczna Salut 7. Swietłana Sawicka została drugą, po Walentynie Tierieszkowej, kobietą w kosmosie. Tierieszkowa poleciała w kosmos na pokładzie statku Wostok 6 w czerwcu 1963 r.
Przebieg misji
Kosmonautka nr 2 jako kosmonauta-badacz wystartowała w kabinie Sojuza T-7 19 sierpnia 1982 r. wraz z dowódcą statku Leonidem Popowem oraz inżynierem pokładowym Aleksandrem Sieriebrowem – debiutantem w kosmosie. 20 sierpnia w sobotę nastąpiło dokowanie Sojuza T-7 z kompleksem orbitalnym Salut 7 i Sojuz T-5. Po sprawdzeniu hermetyczności połączeń załoga Sojuza T-7 przeszła na pokład bazy. Swietłana Sawicka została przywitana bukietem – wiązką trawy arabidopsis, którą stała załoga wyhodowała w czasie swego ponad trzymiesięcznego pobytu na stacji kosmicznej. W niedzielę rozpoczął się roboczy tydzień pracy.
Eksperymenty i badania dotyczyły:
- Problemów geofizycznych i astrofizycznych
- Badania parametrów atmosfery Ziemi, przestrzeni międzyplanetarnej oraz źródeł promieniowania galaktycznego i pozagalaktycznego za pomocą aparatury „Peramig“.
- Badano zawartość warstw aerozolowych pochodzenia kosmicznego w atmosferze Ziemi za pomocą fotometru „EFO 1", sporządzonego w Czechosłowacji.
- W zakresie badań lekarskich:
- sprawdzono współdziałanie zestawów komórek organizmu ludzkiego, odpowiedzialnych za orientację przestrzenną i koordynację ruchów w stanie nieważkości.
- określano parametry funkcjonowania serca za pomocą „Echografu”.
- badano aktywność bioelektryczną serca podczas wykonywania ćwiczeń fizycznych.
Poza tym na życzenie radzieckich i francuskich naukowców wykonano zdjęcia zjawisk i obiektów, których sfotografowanie przez załogę Sojuza T-6 okazało się niemożliwe. Chodziło o chmurę pyłów, otaczających Słońce oraz warstwy aerozolowe, występujące na wysokości 80-100 km nad powierzchnią Ziemi.
Powtórnie sfotografowano też kometę Austina (oficjalne oznaczenie C/1982 M1 (Austin)), odkrytą w czerwcu i widoczną tylko z południowej półkuli. W czwartek 26 sierpnia 1982 r. załoga Sojuza T-7 przeszła do statku Sojuz T-5 – zabierając materiały uzyskane podczas badań i eksperymentów wykonanych przez siebie, jak również przez podstawową, stałą załogę Saluta 7. 27 sierpnia 1982 r. załoga Sojuza T-5 wylądowała na terenie ZSRR, 70 km na północny wschód od miasta Arkałyk[1].
Ciekawostki
W środę, 25 sierpnia, załoga kompleksu "Sojuz T-5, Salut 7, Sojuz T-7", wystąpiła na konferencji prasowej we wnętrzu Saluta 7. Kosmonauci odpowiadali na pytania przesyłane z Ziemi. Stacja dokonywała wtedy 2301 okrążenia Ziemi, na wysokości 291 km i znajdowała się w odległości 10 000 km od ośrodka kierowania lotem.
Podczas pobytu na pokładzie stacji, Sawicka dla prywatności mieszkała na pokładzie modułu orbitalnego Sojuza T-7.
Przypisy
Bibliografia
- AndrzejA. Marks AndrzejA., Baza satelitarna Alfa, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1997, ISBN 83-204-2203-5, OCLC 750492531 .
Linki zewnętrzne
- Mark Wade: Soyuz T-7. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-04-20]. (ang.).
- Sojuz T-7 na stronie Spacefacts (ang.)
- p
- d
- e
Sojuz 7K-OK (1966–1971) | |
---|---|
Sojuz 7KT-OK (1971) | |
Sojuz 7K-T (1973–1981) | |
Sojuz 7K-TM (1975–1976) | |
Sojuz-T (1976–1986) | |
Sojuz-TM (1986–2003) | |
Sojuz-TMA (2003–2012) | |
Sojuz-TMA-M (2010–2016) | |
Sojuz-MS (2016–trwa) | |
Loty planowane |
|
Loty bezzałogowe | |
Rakiety nośne |