Seksualność Adolfa Hitlera

Adolf Hitler i Eva Braun na spacerze z psami, Berghof

Seksualność Adolfa Hitlera od dawna była przedmiotem debat historycznych i naukowych, a także spekulacji i plotek. Istnieją dowody, że przez życie nawiązywał on relacje z kobietami, a także znana jest jego antypatia do homoseksualizmu. Cztery blisko związane z nim kobiety próbowały odebrać swoje życie – dwie skutecznie, a kolejna zmarła osiem lat po próbie z powodu związanych z nią komplikacji.

Adolf Hitler stworzył swój publiczny wizerunek jako Wodza żyjącego w abstynencji seksualnej, bez rodziny, w całkowitym poświęceniu swojej misji politycznej i narodowi niemieckiemu[1][2]. Jego trwający 14 lat związek z Evą Braun był stale ukrywany przed opinią publiczną i wszystkimi spoza jego najbliższego kręgu. Według Heike Görtemakera, biografa Evy, para prowadziła regularne życie seksualne. Hitler i Braun ostatecznie pobrali się pod koniec kwietnia 1945 r., mniej niż 40 godzin przed wspólnym samobójstwem[3].

Po wojnie pojawiły się różne teorie na temat jego orientacji seksualnej: że był osobą homoseksualną, biseksualną lub aseksualną. Brakuje jednoznacznych dowodów, ale większość historyków uważa, że był heteroseksualny. Istnieją podejrzenia, że Hitler miał nieślubnego syna (Jean-Marie Loret), lecz historycy głównego nurtu tacy jak Ian Kershaw, odrzucają to jako mało prawdopodobne lub niemożliwe[4].

Tło

Życie seksualne Hitlera od dawna jest przedmiotem spekulacji i plotek, z których wiele zostało wymyślonych lub „doprawionych” przez jego politycznych wrogów[5]. Informacje na temat jego prywatnego życia pochodzą głównie od ludzi z jego wewnętrznego kręgu, takich jak jego asystenci, jego sekretarki, Albert Speer, rodzina Richarda Wagnera i inni. Ian Kershaw opisuje młodego Hitlera jako brzydzącego się kontaktem osobistym i aktywnością seksualną, w tym homoseksualizmem i prostytucją, bojącego się zarażenia infekcją przenoszoną drogą płciową[6].

Kershaw zauważa, że jako żołnierz podczas I wojny światowej Hitler nie brał udziału w rozmowach o seksie z innymi żołnierzami. Naśmiewającym się z jego abstynencji seksualnej Hitler odpowiedział, że „umarłby ze wstydu szukając bliskości z francuską dziewczyną” oraz że uważa takie zachowanie za niehonorowe[7]. Zapytany przez towarzysza, czy kiedykolwiek kochał jakąkolwiek dziewczynę, Hitler odpowiedział, że nigdy nie miał na to czasu i najprawdopodobniej nigdy to się nie stanie[8].

Relacje z kobietami

Speer twierdził, że Hitler preferował mało inteligentne kobiety, które nie będą kwestionować jego pracy ani przeszkadzać mu w relaksie w czasie wolnym[9]. Kershaw spekuluje, że Adolf wolał młodsze kobiety, które łatwo było zdominować i ukształtować. Zauważa, że co najmniej trzy z bliskich mu kobiet (Eva Braun, Geli Raubal i Maria Reiter) były znacznie, o około 20 lat, młodsze od niego[10].

Ernst Hanfstaengl, osobiście uważający Wodza za impotenta[11], bezskutecznie próbował zachęcić Hitlera do stworzenia relacji z Martą Dodd, córką ambasadora USA[12]. Według Hanfstaengla, reżyserka Leni Riefenstahl próbowała nawiązać relację z Hitlerem, ale on odrzucił ją[13]. Magda Goebbels zapraszała Hitlera na imprezy w celu stworzenia mu okazji do spotkań z kobietami, ale nie okazywał nimi zainteresowania. Gdy odwiedzały go zagraniczne zwolenniczki jego rządów, takie jak Unity Mitford, Hitler zwykle opowiadał im o polityce[14].

Geli Raubal

Hitler był głęboko przywiązany do swojej, 19 lat młodszej, przyrodniej siostrzenicy Geli Raubal. Zaczęła mieszkać w jego domu po tym, jak jej matka została gospodynią Hitlera w 1925 roku. Chociaż dokładny charakter związku nie jest znany, Kershaw opisuje ją jako ukrytą relację seksualną[15]. We wrześniu 1931 roku Geli popełniła samobójstwo używając do tego pistoletu Hitlera. Jej śmierć miała wywołać u niego wielkie cierpienie[16].

Eva Braun

Relacja Hitlera z Braun, która trwała prawie 14 lat, była ukryta przed opinią publiczną i wszystkim oprócz ich wewnętrznego kręgu znajomych[17]. Traudl Junge zapytała go kiedyś, dlaczego nigdy się nie ożenił – Hitler odpowiedział, że nie byłby w stanie poświęcić wystarczająco dużo czasu swojej żonie[18]. Führer nie chciał mieć dzieci, gdyż uważał, że ich życie byłoby bardzo ciężkie, obciążone powinnościami ich rodziców oraz wymogami jakie by przed nimi stawiano[18].

Poglądy na temat homoseksualizmu

Nie ma dowodów na zachowania homoseksualne Hitlera[19][20][21].

Reżim Hitlera prześladował homoseksualistów, w konsekwencji czego od ok. 5 do 15 tys. nieheteronormatywnych osób trafiło do obozów koncentracyjnych, w których ok. 2,5 do 7,5 tys. z nich zmarło[22]. Ernst Röhm był swego czasu najbliższym przyjacielem Hitlera – jedyną osobą, która nazwała go „Adolfem”[23] – ale po nocy długich noży (1934) Hitler opisał homoseksualizm Röhma jako niemoralny[24]. W sierpniu 1941 roku Hitler nakazał Heinrichowi Himmlerowi powziąć działania w celu usunięcia homoseksualistów z wojska i SS[25].

Wojenne raporty OSS Langera i Murraya

Istnieją dwa alianckie raporty z czasów wojny będące próbą psychologicznej analizy Hitlera. Raport Waltera C. Langera z 1943 r. dla American Office of Strategic Services (OSS) opisuje Hitlera jako tłumiącego tendencje homoseksualne[26] i twierdził, że jest on koprofilem-impotentem[26]. Psycholog Henry Murray napisał osobny raport psychoanalityczny dla OSS w 1943 roku, w którym wyciągnął podobne wnioski[27]. Podobnie twierdził przesłuchiwany po wojnie Otto Strasser. Teoria ta jest podważana przez Iana Kershawa[28].

Prawdopodobne relacje

Imię Lata życia Wiek w chwili śmierci Przyczyna śmierci Czas poznania Hitlera Opis kontaktów
Stefanie Rabatsch 1887 – ? Nieznany Rzekomo około 1905 r. Obiekt wczesnomłodzieńczego zauroczenia[29][30], nigdy ze sobą nie rozmawiali
Charlotte Lobjoie 1898–1951 53 Rzekomo około 1917 r. Rzekoma kochanka; ojcostwo jej syna, Jeana-Marie Loret, przypisywano Hitlerowi[31].
Negacja jego ojcostwa to dominujący pogląd w historiografii, wyrażony przez historyków takich jak Anton Joachimsthaler[32], Ian Kershaw[4], czy Jean-Paul Mulders[33],.
Erna Hanfstaengl 1885–1981 96 Przyczyny naturalne Lata 20. XX wieku Rzekoma kochanka[34]
Maria Reiter 1911–1992 81 Przyczyny naturalne; próba samobójcza w 1928 r. 1925 Prawdopodobna kochanka[35][36][37]
Geli Raubal 1908–1931 23 Samobójstwo 1925 Siostrzenica przyrodnia, rzekoma kochanka[38][39]
Eva Braun 1912–1945 33 Samobójstwo 1929 Partnerka życiowa; żona[40]
Unity Mitford 1914–1948 33 Próbowała strzałem z pistoletu popełnić samobójstwo, zmarła 8 lat później z powodu związanych z tym komplikacji[41] 1934 Znajoma, rzekoma kochanka[42]

Przypisy

  1. ↑ Shirer 1960 ↓, s. 130.
  2. ↑ Bullock 1999 ↓, s. 563.
  3. ↑ Beevor 2002 ↓, s. 342–344, 359.
  4. ↑ a b Kershaw 2001 ↓, s. 635.
  5. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 23–24, 219.
  6. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 23–24.
  7. ↑ Kershaw 2001 ↓, s. 92.
  8. ↑ Kershaw 2001 ↓, s. 93.
  9. ↑ Speer 1971 ↓, s. 138.
  10. ↑ Kershaw 2001 ↓, s. 284.
  11. ↑ Hanfstaengl 1957 ↓, s. 123.
  12. ↑ Larson 2011 ↓, s. 160–162.
  13. ↑ Bach 2007 ↓, s. 92.
  14. ↑ Gunther 1940 ↓, s. 8.
  15. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 218–219.
  16. ↑ Bullock 1999 ↓, s. 393–394.
  17. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 219, 378, 947.
  18. ↑ a b Galante i Silianoff 1989 ↓, s. 96.
  19. ↑ Nagorski 2012 ↓, s. 81.
  20. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 22–23, 219.
  21. ↑ Joachimsthaler 1999 ↓, s. 264.
  22. ↑ Evans 2005 ↓, s. 534.
  23. ↑ Gunther 1940 ↓, s. 6.
  24. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 315.
  25. ↑ Evans 2008 ↓, s. 535.
  26. ↑ a b Langer 1943 ↓.
  27. ↑ Murray 1943 ↓.
  28. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 219.
  29. ↑ Kubizek 2011 ↓, s. 67.
  30. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 12–13.
  31. ↑ Allen 2012 ↓.
  32. ↑ Joachimsthaler 1989 ↓, s. 162–164.
  33. ↑ Het Laatste Nieuws 2008 ↓.
  34. ↑ Large 1997 ↓, s. 191.
  35. ↑ Rosenbaum 1998 ↓, s. 111–116.
  36. ↑ TIME 1959 ↓.
  37. ↑ Hamilton 1984 ↓, s. 213.
  38. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 218–222.
  39. ↑ Görtemaker 2011 ↓, s. 43.
  40. ↑ Kershaw 2008 ↓, s. 219, 378, 947, 955.
  41. ↑ Hamilton 1984 ↓, s. 194.
  42. ↑ Bright 2002 ↓.

Bibliografia

  • PeterP. Allen PeterP., Hitler had son with French teen, „The Telegraph”, Telegraph Media Group, 17 lutego 2012 .
  • Steven Bach: Leni: The Life and Work of Leni Riefenstahl. New York; Toronto: Alfred A. Knopf, 2007. ISBN 978-0-375-40400-9.
  • Antony Beevor: Berlin: The Downfall 1945. New York: Viking-Penguin, 2002. ISBN 978-0-670-03041-5.
  • Martin Bright. Unity Mitford and ‘Hitler’s baby’. „New Statesman”, 2002. Progressive Media International. 
  • Alan Bullock: Hitler: A Study in Tyranny. New York: Konecky & Konecky, 1999. ISBN 978-1-56852-036-0.
  • Kate Connolly. Nazi loyalist and Adolf Hitler’s devoted aide: the true story of Eva Braun. „The Observer”, 2010. Guardian News and Media. 
  • Richard J. Evans: The Third Reich in Power. New York: Penguin Group, 2005. ISBN 978-0-14-303790-3.
  • Richard J. Evans: The Third Reich at War. New York: Penguin Group, 2008. ISBN 978-0-14-311671-4.
  • Pierre Galante, Eugene Silianoff: Voices From the Bunker. New York: G. P. Putnam’s Sons, 1989. ISBN 978-0-3991-3404-3.
  • Heike B. Görtemaker: Eva Braun: Life with Hitler. New York: Alfred A. Knopf, 2011. ISBN 978-0-307-59582-9.
  • John Gunther: Inside Europe. New York: Harper & Brothers, 1940. OCLC 836676034.
  • Charles Hamilton: Leaders & Personalities of the Third Reich, Vol. 1. R. James Bender Publishing, 1984. ISBN 978-0-912138-27-5.
  • Ernst Hanfstaengl: Hitler: The Missing Years. London: Eyre & Spottiswoode, 1957.
  • Erik N. Jensen. The Pink Triangle and Political Consciousness: Gays, Lesbians, and the Memory of Nazi Persecution. „Journal of the History of Sexuality”. 11, s. 319–349, 322–323, and n. 19, 2002. DOI: 10.1353/sex.2002.0008. JSTOR: 3704560. 
  • Anton Joachimsthaler: Korrektur einer Biographie: Adolf Hitler, 1908–1920 (Emendation of a Biography. Adolf Hitler, 1908–1920). München: Herbig, 1989. ISBN 978-3-7766-1575-3. (niem.).
  • Anton Joachimsthaler: The Last Days of Hitler: The Legends – The Evidence – The Truth. London: Brockhampton Press, 1999. ISBN 978-1-86019-902-8.
  • Ian Kershaw: Hitler 1889–1936: Hubris. London: Penguin, 2001. ISBN 978-0-14-192579-0.
  • Ian Kershaw: Hitler: A Biography. New York: W. W. Norton & Company, 2008. ISBN 978-0-393-06757-6.
  • August Kubizek: The Young Hitler I Knew: The Memoirs of Hitler’s Childhood Friend. Barnsley, West Yorkshire: Greenhill/Frontline, 2011. ISBN 978-1-84832-607-1.
  • Walter C. Langer: A Psychological Profile of Adolph Hitler. His Life and Legend. Washington, D.C.: Office of Strategic Services, 1943. OCLC 6061022.
  • Walter C. Langer: The Mind of Adolf Hitler. New York: Basic Books, 1972.
  • David Clay Large: Where Ghosts Walked: Munich’s Road to the Third Reich. New York: W. W. Norton & Company, 1997. ISBN 978-0-393-03836-1.
  • Eric Larson: In the Garden of Beasts: Love, Terror, and an American Family in Hitler’s Berlin. New York: Crown Publishers, 2011. ISBN 978-0-307-40884-6.
  • Heinz Linge: With Hitler to the End. Frontline Books–Skyhorse Publishing, 2009. ISBN 978-1-60239-804-7.
  • Bob Moser. Anti-Gay Religious Crusaders Claim Homosexuals Helped Mastermind the Holocaust. „Intelligence Report”, 2005. Southern Poverty Law Center. 
  • Christine L. Mueller: The Other Side of the Pink Triangle: Still a Pink Triangle. Queer Resources Directory, 1994.
  • Henry A. Murray: Analysis of the Personality of Adolph Hitler: With Predictions of His Future Behavior and Suggestions for Dealing with Him Now and After Germany’s Surrender. Harvard Psychological Clinic, 1943.
  • Andrew Nagorski: Hitlerland: American Eyewitnesses to the Nazi Rise to Power. New York: Simon and Schuster, 2012.
  • Jack Nusan Porter: Homosexuals, Genocide of in the Holocaust. Center for Holocaust & Genocide Studies, University of Minnesota, 1998.
  • Ron Rosenbaum: Explaining Hitler: The Search for the Origins of His Evil. New York; Toronto: Random House, 1998. ISBN 978-0-679-43151-0.
  • RonR. Rosenbaum RonR., Queer as Volk? A new book claims Hitler was a closet case, The Slate Group, 2001 .
  • William L. Shirer: The Rise and Fall of the Third Reich. New York: Simon & Schuster, 1960. ISBN 978-0-671-62420-0.
  • Albert Speer: Inside the Third Reich. New York: Avon, 1971. ISBN 978-0-380-00071-5.
  • Staff. Foreign News: Uneven Romance. „TIME”, 1959. New York: Time Inc. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  • Staff, Hitler had geen joods bloed en geen Franse zoon (Hitler had no Jewish blood and no French son), [w:] Het Laatste Nieuws [online], 2008 [zarchiwizowane z adresu 2008-04-25]  (niderl.).
  • W. H. D Vernon. Hitler, the man – Notes for a case history. „Journal of Abnormal and Social Psychology”. 37, s. 295–308, 1942. Washington: American Psychological Association. DOI: 10.1037/h0059954.  Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji