SACU

SACU (Southern African Customs Union) – południowoafrykańska organizacja uważana za najstarszą unię celną na świecie. Początki jej szacuje się na 1889 rok (czasy kolonialne), kiedy to brytyjska Kolonia Przylądkowa podpisała Konwencję Unii Celnej z Wolnym Państwem Oranią. Porozumienie SACU poszerzyło się 29 czerwca 1910 roku o:

Basutoland (Lesoto),
Beczuanę (Botswanę),
Eswatini,
Namibię.

Zapoczątkowało to Południowoafrykańską Unię Celną liczącą pięć państw (RPA, Lesoto, Eswatini, Botswana, Namibia). Siedziba SACU ma miejsce w Windhuk (Namibia). Głównymi celami SACU jest ułatwienie handlu oraz integracja ekonomiczna. We wspólnocie dominuje RPA. Oprócz Botswany wszyscy członkowie mają sztywno powiązaną walutę z południowoafrykańskim randem^[1]. Rada Ministrów jest naczelnym organem Unii Celnej, ponadto:

Komisja Unii Celnej,
Sekretariat,
Rada ds. Taryf Celnych,
Komitety Współpracy Technicznej,
Trybunał.

Według założeń SACU w najbliższych latach mają dołączyć inne państwa należące do Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej^[2].

Przypisy

↑ E. Łaźniewska, P. Deszczyński (red.), Kompendium wiedzy o organizacjach międzynarodowych, PWN, Warszawa, 2011, s. 388-389.
↑ K. Czernichowski, Integracja afrykańska- uwarunkowania, formy współpracy, instytucje, CeDeWu, Warszawa, 2010, s. 156-158.