Rafael Cadenas

Ten artykuł od 2023-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rafael Cadenas

Rafael Cadenas (2016)
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1930 Barquisimeto
Dziedzina sztuki	poeta
Multimedia w Wikimedia Commons

Rafael Cadenas (ur. 8 kwietnia 1930 w Barquisimeto) – wenezuelski poeta i eseista.

Życiorys

Cadenas opublikował swój pierwszy tomik poezji, Cantos iniciales, w 1946 roku. Po wojskowym zamachu stanu dokonanym przez Marcosa Péreza Jiméneza udał się na wygnanie do Trynidadu w latach 1952-1956. Doświadczenia tam zdobyte znalazły odzwierciedlenie w jego książkach Una Isla i Los cuadernos del destierro w 1958 i 1960 roku.

W następnych latach, oprócz tomików poezji, ukazało się kilka jego esejów o literaturze. W 1985 roku został odznaczony Premio Nacional de Literatura. W 1992 roku otrzymał Premio Pérez Bonalde. W 2007 roku brał udział w IV Festiwalu Poezji Latynoamerykańskiej w Wiedniu. W 2009 roku otrzymał meksykańską nagrodę Juana Rulfo. W 2015 roku otrzymał nagrodę García Lorca. Następnie w 2018 r. przyznano mu nagrodę Królowej Zofii, a w 2022 r. nagrodę Cervantesa.

Cadenas był w młodości komunistą. Jednak przez lata dystansował się od tej ideologii^[1]. W 2020 roku oświadczył gazecie „El País”: „problem z każdą ideologią polega na tym, że jest już zrobiona, co utrudnia swobodne myślenie”. Rząd Nicolása Maduro powstrzymał się od złożenia gratulacji Cadenasowi, gdy zdobył nagrodę Cervantesa. Cadenas oświadczył wówczas: „Nie otrzymałem gratulacji i nie oczekuję ich. Nie zgadzam się z reżimem, ale też nie uczestniczę w polityce”^[2].

Wybrana twórczość

Poezja

• Cantos iniciales (1946)
• Una isla (1958)
• Los cuadernos del destierro (1960 i 2001)
• Falsas maniobras (1966)
• Intemperie (1977)
• Memorial (1977)
• Amante (1983)
• Dichos (1992)
• Gestiones (1992)
• En torno a Basho y otros asuntos (2016)
• Contestaciones (2018)

Antologie

• Antología (1958-1993) (1996 i 1999)
• Poemas selectos (2004, 2006 i 2009)
• El taller de al lado (2005).

Esseje

• Literatura y vida (1972)
• Apuntes sobre San Juan de la Cruz y la mística (1977 i 1995)
• Realidad y literatura (1979)
• La barbarie civilizada (1981)
• Anotaciones (1983)
• Reflexiones sobre la ciudad moderna (1983)
• En torno al lenguaje (1985)
• Sobre la enseñanza de la literatura en la Educación Media (1998)

Przypisy