Pochodne fenyloetyloaminy
Pochodne fenyloetyloaminy (zwane również po prostu fenyloetyloaminami) – duża grupa organicznych związków chemicznych, pochodnych fenyloetyloaminy. Zaliczają się do nich m.in. amfetamina i metylenodioksyfenyloetyloamina (wraz z pochodnymi) oraz duża grupa alkaloidów (m.in. tetrahydroizochinoliny, benzyloizochinoliny, protoberberyny, aporfiny, protopiny)[1].
Wiele z nich ma działanie psychoaktywne (stymulanty, psychodeliki, empatogeny), opierające się na zmianach poziomu monoamin, będących neuroprzekaźnikami w ośrodkowym układzie nerwowym. Inne, jak dopamina czy adrenalina (epinefryna), same są neurotransmiterami.
Część z nich została opisana przez Alexandra Shulgina w książce PiHKAL (Phenethylamines I Have Known And Loved: A Chemical Story Of Love).
Zobacz też
- pochodne amfetaminy
- pochodne metylenodioksyfenyloetyloaminy (MDxx)
- pochodne katynonu
- 2C
- DOx
Przypisy
- ↑ A. Hoffer: The Hallucinogens. New York: Academic Press, 1967, s. 74. (ang.).
- p
- d
- e
|