Panika

Ten artykuł dotyczy pojęcia psychologicznego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Panika – pojęcie psychologiczne określające uczucie nagłego lęku o skrajnie wysokim nasileniu.

Uczucie paniki jest jednym z komponentów napadu paniki - objawu psychopatologicznego, który obserwuje się m.in. w przebiegu zaburzeń lękowych, zaburzeń afektywnych, niekiedy zaburzeń psychotycznych i innych[1].

Zobacz też

  • napad paniki (objaw psychopatologiczny),
  • zespół lęku panicznego (zaburzenie psychiczne, należące do grupy zaburzeń lękowych, którego kluczowym objawem jest występowanie powtarzających się napadów paniki),
  • panika bankowa

Przypisy

  1. Psychiatria. Adam Bilikiewicz (red.). Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3023-4.

Linki zewnętrzne

  • Stanisław Porczyk: Panika. 2008-12-31. (pol.).
  • Stanisław Porczyk: W szponach bożka Pana. 2008-09-12. (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (negatywna emocja):
  • LCCN: sh85097438
  • GND: 4044464-8
  • BnF: 13318669v
  • BNCF: 20481
  • J9U: 987007560641805171
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: science/panic-psychology
  • DSDE: panik