Pałac w Zaleszczykach
 Pałac w 2011 r. | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Miejscowość | Zaleszczyki | ||
| Typ budynku | Pałac | ||
| Inwestor | |||
| Ukończenie budowy | XVIII w. | ||
| Ważniejsze przebudowy | 1831 | ||
| Pierwszy właściciel | Poniatowscy | ||
| Kolejni właściciele | baron Leon Antoni Brunicki (1811-1866)[1], Brudniccy, Turnau | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 48°38′N 25°44′E/48,633333 25,733333 | |||
| |||
Pałac w Zaleszczykach – wybudowany przez Poniatowskich w końcu XVIII wieku, przebudowany przez barona Leona Antoniego Brunickiego (1811–1866) w 1831.
Opis
W pałacu mieszkał książę Józef Poniatowski. W XIX wieku własność Brunickich[2] i do 1939 r. rodziny Turnau. Ostatnią właścicielką pałacu była baronowa Stella Turnau (1867-1938), żona Augusta Turnaua (1865–1924)[3]. Po 1945 r. usunięto kartusz herbowy i przerobiono budynek na szpital. Piętrowy pałac z wysuniętymi do przodu skrzydłami (ryzalitami), w środkowej części pod balkonem znajduje się główne wejście. Skrzydła dzielone pilastrami na modłę jońską. Ściany zwieńczone gzymsem. Obiekt przed II wojną światową otaczał park angielski, który sięgał plaży nad Dniestrem. W parku znajdowały się okazy drzew, z których warto wymienić: kłęk kanadyjski, miłorząb japoński, tulipanowiec amerykański.
Przypisy
- ↑ Stanisław Nicieja, Moje Kresy. Zaleszczyki - miasto słońca cz. 1, 10 września 2011
- ↑ RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 390–392, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
- ↑ syn Józefa Turnaua i Klotyldy Fejervary de Keresztes, córki premiera Węgier
Linki zewnętrzne
- Zaleszczyki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 345 .
- Archiwalne widoki pałacu w bibliotece Polona
- p
- d
- e
Dwory, pałace i zamki na Ukrainie
