Objętość końcoworozkurczowa
| Ten artykuł od 2008-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Objętość późnorozkurczowa, objętość końcoworozkurczowa (ang. End-Diastolic Volume, w skrócie: EDV) – objętość krwi znajdująca się w komorach serca tuż przed fazą ich skurczu. Objętość ta ma wpływ na siłę skurczu komór. Zależność tę opisuje prawo Franka-Starlinga, im większa objętość tym większa siła skurczu.
Przeciętnie objętość późnorozkurczowa wynosi 120 ml. Norma EDV wynosi 65-240 ml
Zobacz też
- objętość wyrzutowa
- objętość końcowoskurczowa
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.