Nikołaj Michajłow
 Nikołaj Michajłow (2012) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Nikołaj Borisławow Michajłow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 28 czerwca 1988 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 192 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | bramkarz | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Lewski Sofia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 13 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nikołaj Borisławow Michajłow (bułg. Николай Бориславов Михайлов; ur. 28 czerwca 1988 w Sofii) – bułgarski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza.
Jako nastolatek był rezerwowym zawodnikiem Lewskiego Sofia, który prowadzony przez trenera Stanimira Stoiłowa zdobył w latach 2004–2007 dwa tytuły mistrza, dwa Puchary Bułgarii, a także dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA oraz – jako pierwszy zespół z tego kraju – wystąpił w Lidze Mistrzów.
W wieku dziewiętnastu lat został kupiony przez Liverpool FC, jednak ze względu na dużą konkurencję i problemy z podjęciem pracy na rynku brytyjskim klub wypożyczył go do FC Twente. Mimo iż przez pierwsze dwa sezony był tylko zmiennikiem bardziej doświadczonego Sandera Boschkera, trafił na jeden z najlepszych okresów w historii tej drużyny: zdobył z nią pierwsze mistrzostwo kraju, a także dwa wicemistrzostwa, Puchar i Superpuchar Holandii. Miejsce w jedenastce Twente wywalczył dopiero w sezonie 2010–2011.
W tym samym czasie został także podstawowym zawodnikiem reprezentacji Bułgarii. Przegrał z nią eliminacje do Euro 2012.
W 2011 został wybrany na najlepszego piłkarza w Bułgarii; jest pierwszym bramkarzem, który otrzymał tę nagrodę od 1986, kiedy trafiła ona do jego ojca, Borisława Michajłowa, reprezentanta kraju w latach 1983–1998 i kapitana w czasie Mundialu 1994 (IV miejsce)[1]. Także dziadek Nikołaja – Biser Michajłow – był w latach 60. i 70. bramkarzem.
Kariera klubowa
2004–2007: Lewski Sofia
Jest wychowankiem Lewskiego Sofia, gdzie przez trzy lata był zmiennikiem Georgi Petkowa. Z Lewskim – jako rezerwowy – zdobył dwa tytuły mistrza kraju, dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA oraz wystąpił w Lidze Mistrzów. W tych ostatnich rozgrywkach zagrał tylko w jednym meczu, w którym zresztą przepuścił trzy gole i strzelił bramkę samobójczą[2].
W czerwcu 2007 był bliski podpisania kontraktu z ACF Fiorentiną[3], jednak w ostatniej chwili z propozycją transferu wystąpił Liverpool FC. Dziewiętnastoletni Bułgar niedługo potem dołączył do tego klubu, jednakże jego władze w tym samym czasie sprowadziły z RC Lens Francuza Charles’a Itandje. Michajłow, mający problemy z uzyskaniem brytyjskiego świadectwa pracy, a także świadomy, że w Liverpoolu najprawdopodobniej byłby dopiero czwartym bramkarzem (za José Reiną, Itandje i Scottem Carsonem), zdecydował się w sierpniu tego samego roku wyjechać na dwuletnie wypożyczenie do holenderskiego FC Twente.
od 2007: FC Twente
W zespole z Enschede także był rezerwowym, dla doświadczonego Sandera Boschkera. Po raz pierwszy zagrał dopiero w sierpniu 2008. W meczu trzeciej rundy eliminacji do Ligi Mistrzów Twente z Michajłowem w składzie uległo 0:4 Arsenalowi Londyn. W Eredivisie Bułgar pierwszy raz wystąpił kilka dni później, przeciw Rodzie JC Kerkrade (1:1). W sezonie 2008–2009 klub, prowadzony przez Anglika Steve’a McClarena, zdobył wicemistrzostwo, zaś rok później – pierwsze w historii mistrzostwo oraz Superpuchar kraju. Michajłow grał jednak sporadycznie, jego konkurent Boschker notował bardzo dobre występy, dzięki którym w wieku czterdziestu lat zadebiutował w barwach reprezentacji Holandii i pierwszy raz w długiej karierze pojechał na mistrzostwa świata.
Bułgarowi zaufał dopiero następca McClarena, Michel Preud’homme. W lutym 2010 Michajłow został kupiony przez Twente za 1,5 miliona funtów, dzięki czemu został najdroższym bułgarskim bramkarzem w historii[4]. Od tego czasu regularnie występuje w pierwszej jedenastce. Grał w bramce Twente, gdy klub w sezonie 2010–2011 zdobył wicemistrzostwo i wywalczył trzeci w historii (pierwszy od dziesięciu lat) Puchar Holandii. Ponadto udanie zaprezentował się w europejskich pucharach: po wyeliminowaniu m.in. Zenitu Petersburg i Rubinu Kazań dotarł do ćwierćfinału Ligi Europy. Przegrał dopiero (1:5 i 1:3) z Villarreal CF[5].
Bardzo dobre występy w lidze holenderskiej zaowocowały nie tylko tytułem dla najlepszego piłkarza w Bułgarii w 2011, ale także prasowymi informacjami o możliwym transferze do innego klubu (m.in. do Fulham FC[6], Everton FC i AC Fiorentina[7] latem 2013). W 2013 roku został zawodnikiem Hellasu Werona. W latach 2014-2017 grał w Mersin İdman Yurdu, a w latach 2017-2018 w Omonii Nikozja. W 2018 roku wrócił do Lewskiego.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w wieku osiemnastu lat, 11 maja 2006, w przegranym 1:5 meczu towarzyskim ze Szkocją. W 72 minucie – przy wyniku 1:3 – zmienił Stojana Kolewa. Selekcjonerem był wtedy Christo Stoiczkow.
Przez kolejne lata występował w kadrze młodzieżowej, z którą przegrywał eliminacje do Euro 2006 (przedostatnie miejsce w grupie) i Euro 2007 (porażka w barażach z Belgią 1:1 i 1:4).
Na kolejny występ w dorosłej reprezentacji musiał czekać aż trzy lata – po raz drugi zagrał w niej 12 sierpnia 2009 w towarzyskim spotkaniu z Łotwą (1:0). W tym czasie pierwszym bramkarzem był doświadczony Dimityr Iwankow, jednak najpierw jego kontuzja w dwu ostatnich meczach eliminacji do Mundialu 2010, a potem rezygnacja z gry w kadrze otworzyły młodemu Michajłowowi drogę do pierwszej jedenastki.
Grał w podstawowym składzie w nieudanych eliminacjach do Euro 2012, w których drużyna prowadzona przez Niemca Lothara Matthäusa zajęła ostatnie miejsce w grupie kwalifikacyjnej, dając się wyprzedzić m.in. Walii, Czarnogórze i Szwajcarii.
Sukcesy piłkarskie
Kariera piłkarska
- Lewski Sofia:
- mistrzostwo Bułgarii 2006 i 2007
- wicemistrzostwo Bułgarii 2005
- Puchar Bułgarii 2005 i 2007
- ćwierćfinał Pucharu UEFA 2005–2006
- start w Lidze Mistrzów 2006–2007
- FC Twente:
- mistrzostwo Holandii 2010
- wicemistrzostwo Holandii 2009 i 2011
- Puchar Holandii 2011
- finał Pucharu Holandii 2009
- Superpuchar Holandii 2010 i 2011
- ćwierćfinał Ligi Europy 2010–2011
- Indywidualne:
Przypisy
- ↑ UEFA.com: Bulgaria salutes Nikolay Mihaylov (Dostęp 25 czerwca 2013).
- ↑ 31 października 2006 osiemnastoletni Michajłow zastąpił w bramce kontuzjowanego Petkowa w meczu z Werderem Brema. W 33 minucie po podaniu jednego z obrońców piłka przeturlała się pod jego stopą, a w meczowym protokole został zapisany jako strzelec bramki. W ciągu kolejnych czterech minut przepuścił dwa gole. (YouTube).
- ↑ TribalFootball: Fiorentina eyeing Bulgaria U21 keeper Mihaylov (Dostęp 24 kwietnia 2011).
- ↑ „Novinite”: Liverpool Sell Bulgaria Goalie Mihaylov to Twente for GBP 1,5 M (Dostęp 1 marca 2010).
- ↑ Bramki przepuszczone przez Michajłowa w pierwszym meczu, 1:5. jazayer.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]..
- ↑ Express.co.uk: Fulham re-consider FC Twente keeper Nikolay Mihaylov (Dostęp 25 czerwca 2013).
- ↑ Novinite.com: Bulgaria’s Mihaylov Set to Sign with Fiorentina – Report (Dostęp 8 lipca 2013).
Linki zewnętrzne
- Nikołaj Michajłow w bazie National Football Teams (ang.)
- p
- d
- e
Lewski Sofia – skład na sezon 2021/2022
|
- p
- d
- e
|
