Nigrostriatalny szlak dopaminergiczny
Nigrostriatalny szlak dopaminergiczny – jeden ze szlaków, którymi aksony wydzielające dopaminę przebiegają w ośrodkowym układzie nerwowym[1].
Nigrostriatalny szlak dopaminergiczny bierze swój początek w pniu mózgu, gdzie leży istota czarna. Znajdują się w niej perykariony neuronów dopaminergicznych (wydzielających jako neuroprzekaźnik dopaminę). Ich aksony sięgają swymi zakończeniami prążkowia bądź jąder podstawy[1].
Szlak nigrostriatalny jest jednym z czterech najważniejszych szlaków dopaminergicznych, pełni funkcje związane z motoryką. Należy on do układu pozapiramidowego[1].
Zaburzenia aktywności dopaminergicznej szlaku nigrostriatalnego wiążą się z patogenezą pewnych schorzeń. Niedobór tej aktywności wiąże się z wystąpieniem takich objawów, jak sztywność, bradykinezja, akinezja, drżenia. Objawy takie obserwuje się choćby w chorobie Parkinsona. Podobne zaburzenia w zwojach podstawnych powodują dystonie i akatyzję. Niesie to za sobą istotny problem terapeutyczny. Leki blokujące receptory dopaminergiczne używane są w farmakoterapii[1] (leki przeciwpsychotyczne leczące objawy pozytywne schizofrenii stanowią blokery receptora D2[2]). Wobec tego ich stosowanie będzie niosło za sobą ryzyko wywołania objawów niepożądanych odpowiadających wymienionym powyżej. Nieprawidłowości pociąga za sobą również nadmierne stężenie dopaminy w szlaku nigrostriatalnym. Odwrotnie niż niedobór, będzie ono prowadziło do zaburzeń hiperkinetycznych. Wymienia się tutaj objawy pląsawicy, tiki, dyskinezy[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Stahl 2009 ↓, s. 32.
- ↑ Stahl 2009 ↓, s. 28.
Bibliografia
- Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Teoria i praktyka. T. 2. Gdańsk: Via Medica, 2009. ISBN 978-83-7599-070-6.
