Nicholas Carew
 Nicolas Carew na portrecie autorstwa Hans Holbeina | |||
| Data urodzenia | 1494 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 stycznia 1539 | ||
| Koniuszy królewski | |||
| Okres | od 1522 | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Sir Nicholas Carew KG (ur. 1494, zm. 3 stycznia 1539 w Londynie) – angielski mąż stanu i dworzanin za panowania króla Henryka VIII[1]. Był przeciwnikiem politycznym kardynała Wolseya. Stracony pod zarzutem udziału w Exeter Conspiracy mającej na celu zdetronizowanie Henryka VIII.
Nicolas Carew był czwartym synem Richarda Carew, kapitana Calais. W wieku sześciu lat został umieszczony na dworze królewskim gdzie wraz z późniejszym Henrykim VIII pobierał nauki. Był cenionym kompanem króla w latach młodości. W 1517 pasowany na rycerza. Zasłynął w wielu turniejach rycerskich jako osoba walcząca na kopie bez strachu. W latach 1522–1539, jako następca sir Henry’ego Guildforda pełnił funkcję Koniuszego Królewskiego. Był kilkukrotnie wysyłany jako ambasador królewski do Paryża. Jego funkcje dawały mu prawo dostępu do króla o każdej porze (Privy chamber i Eltham Ordinance).
Był mężem Elizabeth Carew, kuzynki Anny Boleyn i Jane Seymour z którą miał pięcioro dzieci. Najstarsza córka Anne poślubiła polityka i dyplomatę na dworze Elżbiety I Nicholasa Throckmortona, którego córka Elżbieta została żoną słynnego podróżnika i odkrywcy sir Waltera Raleigh.
Przypisy
- ↑ Sir Nicholas CAREW, Knight na Tudorplace. [dostęp 2010-09-19]. (ang.).
- p
- d
- e
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
