Miklós Bánffy
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1873 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 czerwca 1950 | ||
| Narodowość | węgierska | ||
| Język | węgierski | ||
| Dziedzina sztuki | literatura | ||
| Epoka | XIX, XX w. | ||
| |||
Miklós Bánffy (ur. 30 grudnia 1873 w Koloszwarze (Siedmiogród), zm. 5 czerwca 1950 w Budapeszcie) – węgierski arystokrata, hrabia Losoncz, powieściopisarz historyczny, grafik, reżyser teatralny, liberalny polityk.
Miklós Bánffy urodził się w Siedmiogrodzie, gdzie żył i tworzył. Uczył się w domu, wiedzę otrzymał od angielskiego guwernera. Biegle władał paroma językami. Był posłem i ministrem spraw zagranicznych Węgier w latach 1921–1922[1].
Nie ma wątpliwości, że poziom literacki dzieł Bánffyego dorównuje poziomowi takich pisarzy jak Tołstoj. Irena Makarewicz[1]
Twórczość
- Trylogia siedmiogrodzka(inne języki). Tytuły tomów zaczerpnięto z biblijnej przepowiedni upadku Babilonu, oddają katastroficzną wizję schyłku świata: mane, tekel, fares[2].
- Kraina Feniksa (węg. Emlékeimből), 2017.
Przypisy
- ↑ a b Magda Mikołajczuk: Miklós Bánffy. Barwne życie i twórczość wciąż mało znana w Polsce. [dostęp 2024-04-24].
- ↑ Stary Testament. Księga Daniela 5,1-30. [dostęp 2024-04-24].
- ↑ „Trylogia siedmiogrodzka”. Miklós Bánffy o początku XX w. na Węgrzech. [dostęp 2024-04-24].
- ↑ Izabella Adamczewska: Zestawia się go z Proustem i Tołstojem. Odzyskane arcydzieło węgierskiej literatury. 2024-04-24. [dostęp 2024-04-24].
