Michael William Balfe

Michael William Balfe
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1808
Dublin

Pochodzenie

irlandzkie

Data i miejsce śmierci

20 października 1870
Rowney Abbey

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, śpiewak

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Karola III (Hiszpania)
Multimedia w Wikimedia Commons

Michael William Balfe (ur. 15 maja 1808 w Dublinie, zm. 20 października 1870 w Rowney Abbey w hrabstwie Hertfordshire[1][2]) – irlandzki kompozytor i śpiewak, baryton.

Życiorys

Syn Williama Balfego, nauczyciela tańca[1]. Pierwszy utwór skomponował w wieku 7 lat[1]. Po śmierci ojca w 1823 roku wyjechał do Londynu, gdzie był uczniem Charlesa Edwarda Horna[1][2]. W 1824 roku otrzymał angaż jako skrzypek w orkiestrze Theatre Royal przy Drury Lane[2]. Występował też jako śpiewak, zadebiutował na scenie w Norwich w angielskiej premierze Wolnego strzelca Carla Marii von Webera[1]. W 1825 roku wyjechał do Włoch, gdzie studiował u Ferdinando Paëra w Rzymie i Filippo Gallego w Mediolanie[1]. W 1826 roku w Mediolanie wystawił swoje pierwsze dzieło sceniczne, balet La Perouse[1][2]. W 1827 roku wyjechał do Paryża, gdzie poznał Gioacchino Rossiniego, który zaangażował go do roli Figara w Cyruliku sewilskim na deskach Théâtre-Italien[1]. Od 1829 do 1830 roku przebywał w Palermo, gdzie wystawił swoją pierwszą operę, I rivali di se stessi[1]. W 1832 roku zawarł związek małżeński z węgierską śpiewaczką Liną Roser (1808–1888), z którą miał córkę Wiktorię[1][2].

W 1833 roku wrócił do Londynu, gdzie występował jako śpiewak[1][2]. W 1838 roku wykonał rolę Papagena w angielskiej premierze Czarodziejskiego fletu W.A. Mozarta[1]. Od 1842 roku ponownie przebywał w Paryżu, gdzie komponował i wystawiał swoje opery[1]. Odbył szereg podróży, m.in. do Wiednia (1846), Berlina (1848), Petersburga i Triestu (1852–1856)[2]. W 1864 roku wrócił na stałe do Anglii[1].

Został odznaczony Legią Honorową oraz hiszpańskim Orderem Karola III[1].

Twórczość

Był głównym obok Williama Vincenta Wallace’a irlandzkim kompozytorem operowym[1]. Jego twórczość cieszyła się popularnością w całej Europie, a libretta do jego oper tłumaczono na różne języki[1]. Skomponował łącznie 29 oper, z których największą popularnością cieszyła się The Bohemian Girl (wyst. Londyn 1843)[1].

Był autorem prac Indispensable Studies for a Sopran Voice (Londyn 1852) oraz Method of Singing (Londyn 1856)[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 174–175. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 195. ISBN 0-02-865526-5.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000107843447
  • VIAF: 79169806
  • LCCN: n81003160
  • GND: 115829253
  • LIBRIS: sq466ptb05k8mrq
  • BnF: 13945960h
  • SUDOC: 117273007
  • SBN: MUSV004005
  • NLA: 36052294
  • NKC: xx0012710
  • BNE: XX1072726
  • NTA: 095477462
  • BIBSYS: 2008579
  • CiNii: DA12330818
  • Open Library: OL2374911A, OL5391779A
  • PLWABN: 9810663778305606
  • NUKAT: n2009125856
  • OBIN: 1180
  • J9U: 987007270905305171
  • PTBNP: 950813
  • LNB: 000153784
  • NSK: 000063204
  • CONOR: 196874595
  • LIH: LNB:Iz1;=Ba
  • RISM: people/4403
  • WorldCat: lccn-n81-003160
  • PWN: 3873659
  • Britannica: biography/Michael-William-Balfe
  • DSDE: Michael_William_Balfe