Michał Wołosewicz

Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Michał Wołosewicz (ur. 8 września 1925 w Starych Rakliszkach, Puszcza Rudnicka, zm. 10 stycznia 2004) – poeta polski, po wojnie mieszkający na obecnej Białorusi.

Dzieciństwo i lata młodzieńcze spędził w Wilnie. Po II wojnie światowej przeniósł się na Białoruś, do Bieniakoń. W 1952 powrócił na kilka lat do rodzinnych Starych Rakliszek, ostatecznie jednak zamieszkał w Bieniakoniach. Pracował przy parafiach, jako zakrystian i organista.

Był zafascynowany historią Polski. W 1971 we wsi Wawiórka odnalazł i opiekował się grobem majora Jana Piwnika „Ponurego”, dowódcy AK-owskiego. Nazywano go strażnikiem grobu majora.

Swoje wiersze poświęcał przede wszystkim stronom rodzinnym i związkom z nimi Adama Mickiewicza. Był przewodnikiem po miejscach spotkań Mickiewicza z Marylą Wereszczakówną.

Zmarł 10 stycznia 2004 w szpitalu w Werenowie na obecnej Białorusi.