Meprotyksol

Meprotyksol (meprotiksol)
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
9-[3-(dimetyloamino)propylo]-2-metoksy-9H-tioksanten-9-ol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H23NO2S

Masa molowa

329,46 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

4295-63-0

PubChem

71195

DrugBank

DB13822 DB13822, DB13822

SMILES
CN(C)CCCC1(C2=CC=CC=C2SC3=C1C=C(C=C3)OC)O
InChI
InChI=1S/C19H23NO2S/c1-20(2)12-6-11-19(21)15-7-4-5-8-17(15)23-18-10-9-14(22-3)13-16(18)19/h4-5,7-10,13,21H,6,11-12H2,1-3H3
InChIKey
LAYVFLWAVIGDLK-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia

117–118 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy LGC [dostęp: 2017-08-24]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H315, H319, H335

Zwroty P

P261, P280, P305+P351+P338, P321, P405, P501

Dawka śmiertelna

LD50 60 mg/kg (mysz, dożylnie)[2]

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

R05DB22

Meprotyksol, meprotiksol – organiczny związek chemiczny, pochodna tioksantenu. Opatentowany został w roku 1959[1].

Farmakologicznie związek wykazuje działanie przeciwkaszlowe, przy jednoczesnym niewielkim efekcie depresyjnym[3].

Przypisy

  1. ↑ a b K.K. Doebel K.K. i inni, Verfahren zur Herstellung von Xanthen- bzw. Thioxanthenderivaten, Patent DE1044103 (B), 1957 [dostęp 2010-11-02]  (niem.).
  2. ↑ Meprotixol, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2017-08-24]  (ang.).
  3. ↑ W.W. Hougs W.W. i inni, Pharmacology of a New Antitussive Agent: Meprotixol (N 7020), „Acta Pharmacologica et Toxicologica”, 24 (1), 1966, s. 3–23, DOI: 10.1111/j.1600-0773.1966.tb00364.x .