Meklofenoksat

Meklofenoksat
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
2-(4-chlorofenoksy)octan 2-(dimetyloamino)etylu
Inne nazwy i oznaczenia
centrofenoksyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H16ClNO3

Masa molowa

294,17 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

51-68-3
3685-84-5 (chlorowodorek)

PubChem

4039
19379 (chlorowodorek)

DrugBank

DB13758

SMILES
CN(C)CCOC(=O)COC1=CC=C(C=C1)Cl
InChI
InChI=1S/C12H16ClNO3/c1-14(2)7-8-16-12(15)9-17-11-5-3-10(13)4-6-11/h3-6H,7-9H2,1-2H3
InChIKey
XZTYGFHCIAKPGJ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia

137–140 °C (chlorowodorek)[1]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2019-07-09]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
chlorowodorek meklofenoksatu
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H302, H315, H319, H335

Zwroty P

P261, P305+P351+P338

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanej karty charakterystyki
chlorowodorek meklofenoksatu
Szkodliwy
Szkodliwy
(Xn)
Zwroty R

R22, R36/37/38

Zwroty S

S26, S36

Numer RTECS

AG0440000

Dawka śmiertelna

LD50 865 mg/kg (szczur, doustnie)[1]

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Meklofenoksat, centrofenoksynaorganiczny związek chemiczny, syntetyczna pochodna deanolu. W postaci chlorowodorku stosowana jako lek cerebroneurotropowy (nootropowy).

W Polsce była dostępna pod nazwą handlową Centrophenoxin, obecnie nie jest produkowana.

Przypisy

  1. a b Centrophenoxine hydrochloride (nr 257788) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2019-07-09]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

Bibliografia

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.