Marcel Cohen

Marcel Cohen (ur. 6 lutego 1884 w Paryżu, zm. 5 listopada 1974 w Viroflay) – językoznawca francuski, profesor w paryskiej École des Langues Orientales. W kręgu jego zainteresowań były takie zagadnienia jak: socjolingwistyka, historia języka francuskiego, rozwój pism świata. Zasłynął jednak głównie studiami nad językami semickimi, w szczególności gyyzem i amharskim. Autor monumentalnej gramatyki języka amharskiego (patrz bibliografia). Jego nigdy nieopublikowana obszerna gramatyka języka gyyz znajduje się w zbiorach Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego.

10 czerwca 1960 odebrał doctorat honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego^[1].

Ważniejsze dzieła

1924 Système verbal sémitique et l'expression du temps
1931 Études d'éthiopien méridional
1936 Traité de langue amharique (Abyssinie)
1947 Essai comparatif sur le vocabulaire et la phonétique du chamito-sémitique
1956 Pour une sociologie du langage
1958 Grande invention de l'écriture et son évolution