Księstwo płockie

Ten artykuł od 2019-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Księstwo płockie

1233–1351 1370–1495
Herb
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Płock
Data powstania	1233
Data likwidacji	1495
Władca	Janusz II
Język urzędowy	polski, łacina
Religia dominująca	katolicyzm
brak współrzędnych

Księstwo płockie – księstwo istniejące w części Mazowsza w latach 1233–1351 i 1370–1495.

Księstwo płockie zostało po raz pierwszy uformowane po wydzieleniu przez Konrada I mazowieckiego północnej części Mazowsza dla swojego syna, Bolesława I mazowieckiego. W latach 1247–1275 Mazowsze było ponownie zjednoczone, po czym podzielili je pomiędzy siebie bracia Konrad II czerski i Bolesław II mazowiecki, księstwo płockie przejął ten ostatni. W 1351 roku księstwo płockie podzielono pomiędzy Polskę i linię mazowiecką. W 1370 roku księstwo powróciło do książąt mazowieckich i w 1381 roku stało się znów samodzielnym władztwem. W 1462 roku dokonano ponownego podziału księstwa pomiędzy Polskę i Mazowsze, druga część przeszła pod władanie polskie ostatecznie w 1495 roku.

Książęta płoccy

 Osobny artykuł: Książęta płoccy.