Karolina z Ansbachu

Karolina z Ansbachu

królowa Wielkiej Brytanii
Okres	od 1727 do 1737
Jako żona	Jerzego II
Dane biograficzne
Dynastia	Hohenzollernowie
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1683 Ansbach
Data i miejsce śmierci	20 listopada 1737 Londyn
Ojciec	Jan Fryderyk
Matka	Eleonora Sachsen-Eisenach
Mąż	Jerzy II Hanowerski
Dzieci	Fryderyk Ludwik, Anna, Amelia Zofia, Karolina Elżbieta, Jerzy Wilhelm, Wilhelm August, Maria, Ludwika
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Karolina z Ansbachu niem. Wilhelmina Charlotte Caroline Brandenburg-Ansbach (ur. 1 marca 1683 w Ansbach, Bawaria, zm. 20 listopada 1737 w Londynie, Wielka Brytania) – królowa Wielkiej Brytanii.

Urodziła się w Ansbachu jako córka margrabiego Brandenburgii-Ansbach, Jana Fryderyka z domu Hohenzollernów, oraz jego drugiej żony księżniczki Eleonory z Saksonii-Eisenach.

Blisko współpracował z nią premier Robert Walpole, który został jej przyjacielem. Wspierała też działalność Mary Wortley Montagu.

22 sierpnia 1705 roku wyszła za mąż za Jerzego II. Z tego związku urodziło się ośmioro dzieci:

• Fryderyk Ludwik (1 lutego 1707 – 31 marca 1751), książę Walii,
• Anna (2 listopada 1709 – 12 stycznia 1759), Princess Royal, żona Wilhelma IV Orańskiego,
• Amelia Zofia (10 lipca 1711 – 31 października 1786),
• Karolina Elżbieta (21 czerwca 1713 – 28 grudnia 1757),
• Jerzy Wilhelm (13 listopada 1717 – 17 lutego 1718),
• Wilhelm August (26 kwietnia 1721 – 31 października 1765), książę Cumberland,
• Maria (5 marca 1722 – 14 stycznia 1772), żona Fryderyka II, landgrafa Hesji,
• Ludwika (18 grudnia 1724 – 19 grudnia 1751), żona Fryderyka V, króla Danii i Norwegii.

Z okazji śmierci królowej Georg Friedrich Händel skomponował uroczysty hymn The ways of Zion do mourn, który został wykonany 17 grudnia 1737 roku w Kaplicy Henryka VII w Westminster Abbey.