Kari Heikkilä

Kari Heikkilä
Kari Heikkilä (stoi z lewej) na ławce trenerskiej Dynama Mińsk (2012)
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1960 Kangasala
Obywatelstwo	Finlandia
Wzrost	181 cm
Pozycja	obrońca
Uchwyt	lewy

Kari Heikkilä (ur. 10 stycznia 1960 w Kangasala) – fiński hokeista. Trener hokejowy.

Kariera zawodnicza

Ilves U20 (1978-1979)
Calgary Wranglers (1978-1979)
Ilves (1979-1982)
- Victoria Cougars (1980, 1981, 1982)
Luleå (1983-1986)
Ilves (1986-1989)
HC Vita Hästen (1989-1991)
Ilves (1991-1992)
HC Fassa (1992-1994)

Wieloletni zawodnik klubu Ilves. W czasie kariery występował w klubach ligi fińskiej Liiga, kanadyjskiej juniorskiej lidze WHL w ramach CHL, szwedzkiej Elitserien oraz ostatnie dwa lata w lidze włoskiej.

Kariera trenerska

Sundsvall Hockey (1994-1996), główny trener
Bodens IK (1996-1997), główny trener
HPK (1997-1998), główny trener
Sport (1998-2000), główny trener
Kärpät (2000-2004), główny trener
Łokomotiw Jarosław (2004-2005), główny trener
Blues (2005-2006), główny trener
Łokomotiw Jarosław (2007-2010), główny trener
Mietałłurg Magnitogorsk (2010-2011), główny trener
Reprezentacja Białorusi (2011-2012), główny trener
Dynama Mińsk (2012), główny trener
Nieftiechimik Niżniekamsk (2014) - konsultant trenerski, trener
Dinamo Ryga (2015-2016), główny trener
Ilves (2016), główny trener
Lukko (2016-2017), główny trener
Ilves (2017-2018), menedżer sportowy
Saryarka Karaganda (2016-2017), główny trener

Po zakończeniu kariery został trenerem. Pracował w klubach szwedzkich, fińskich oraz rosyjskich w rozgrywkach superligi rosyjskiej, a następnie w KHL. Dwukrotnie trenował klub Łokomotiwu Jarosław: najpierw w sezonie w sezonie 2004/2005, a dwa lata później przez trzy sezony (ostatnia edycja Superligi 2007/2008 oraz dwa pierwsze sezony KHL 2008/2009 i na początku edycji 2009/2010). W sezonie KHL (2010/2011) pracował w Mietałłurgu Magnitogorsk. Od sierpnia 2011^[1] do listopada 2012 prowadził reprezentację Białorusi, w tym na turnieju mistrzostw świata w 2012^[2] (jego asystentami byli Alaksandr Andryjeuski i Andrej Skabiełka). W tym czasie równolegle, od kwietnia do października 2012 trenował białoruski klub Dynama Mińsk^[3]^[4] (został zwolniony po miesiącu sezonu KHL (2012/2013)). W lutym 2014 został konsultantem trenerskim w Nieftiechimiku Niżniekamsk^[5]^[6], a następnie głównym trenerem od początku sezonu 2014/2015. Zwolniony w połowie października 2014^[7]. Od lipca 2015 trener Dinamo Ryga^[8]. Zwolniony w styczniu 2016. Potem pracował w Ilves i Lukko. W 2018 do końca września tego roku był trenerem Saryarki Karaganda^[9].

Sukcesy

Klubowe

Scotty Munro Memorial Trophy: 1981 z Victoria Cougars
Ed Chynoweth Cup - mistrzostwo WHL: 1981 z Victoria Cougars
Brązowy mistrzostw Finlandii: 1983, 1989 z Ilves
Awans do Elitserien: 1984 z Luleå

Szkoleniowe

Srebrny medal mistrzostw Finlandii: 2003 z Kärpät
Złoty medal mistrzostw Finlandii: 2004 z Kärpät
Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2005 z Łokomotiwem
Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2008, 2009 z Łokomotiwem

Wyróżnienia

Trofeum Kaleviego Numminena - najlepszy trener sezonu SM-liiga 2003/2004
KHL (2008/2009): Mecz Gwiazd KHL - trener asystent

Przypisy

↑ Hokej.net - Fiński trener dla Białorusi [online], www.hokej.net [dostęp 2017-11-18] (ang.).
↑ http://stats.iihf.com/Hydra/272/IHM2720BLR_33_3_0.pdf
↑ Heikkilä povedie okrem Bieloruska aj Dinamo Minsk | HOKEJ.sk [online], www.hokej.sk [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
↑ KHL: Heikkila Fired as Dynamo Minsk Coach - Sputnik International [online], en.ria.ru [dostęp 2017-12-03] (ang.).
↑ Телеканал КХЛ на выставке CSTB’2010 : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-12-03] .
↑ Нефтехимик | Клубная жизнь [online], hcneftekhimik.ru [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-11] .
↑ Heikkila leaves Neftekhimik : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-18] .
↑ Heikkilä named as new Riga boss : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-18] .
↑ Кари Хейккиля покинул "Сарыарку" - Шайба.kz [online], shaiba.kz [dostęp 2020-11-21] .