Jon Finch

Jon Finch (ur. 2 marca 1941 w Caterham, zm. 28 grudnia 2012 w Hastings) – brytyjski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, który stał się znany ze swoich ról szekspirowskich, a także jako Makbet w filmie Romana Polańskiego Tragedia Makbeta (The Tragedy of Macbeth, 1971)^[1] i jako Richard Blaney w Alfreda Hitchcocka Szał (Frenzy, 1972)^[2].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w mieście Caterham w Surrey jako syn bankiera handlowego^[3]. Uczęszczał do Caterham School, niezależnej szkoły w rodzinnym Caterham w Surrey, gdzie mając 13 lat wystąpił po raz pierwszy na scenie. Po opuszczeniu szkoły zrezygnował z oferty miejsca w London School of Economics.

Po zdobyciu doświadczenia w amatorskich grupach teatralnych i występach w zespołach folklorystycznych, w wieku 18 lat rozpoczął służbę wojskową w Parachute Regiment, jednostce powietrznodesantową armii brytyjskiej i pozostał w pułku rezerwy Special Air Service, trenował w weekendy i kilka nocy w tygodniu. Złożył rezygnację z wojska, gdy jego zobowiązania do zadań aktorskich stały się bardziej wymagające i stwierdził z ulgą, że nie musi iść na Borneo podczas Konfrontacji indonezyjsko-malezyjskiej (1963-66)^[4].

Kariera

Początkowo pojawiał się w serialach BBC: Crossroads (1964) jako Gareth Leyton, Z-Cars (1967-68) i science fiction Counterstrike (1969) jako główny bohater Simon King. W 1971 roku miał zagrać rolę detektywa inspektora Napoleona Bonaparte w serialu Boney, jednak wycofał się gdy otrzymał propozycję zagrania roli Richarda Blaneya w dreszczowcu Alfreda Hitchcocka Szał (Frenzy, 1972). Sławę międzynarodową przyniosła mu szekspirowska kreacja Makbeta w filmie Romana Polańskiego Tragedia Makbeta (The Tragedy of Macbeth, 1971)^[5].

Wystąpił potem w filmach: Lady Caroline Lamb (1972) jako drugi hrabia Melbourne William Lamb u boku Sarah Miles, Richarda Chamberlaina, Ralpha Richardsona i Laurence’a Oliviera, The Final Programme (1973) w roli tajnego agenta Jerry’ego Corneliusa, Wierna żona (Une femme fidèle, 1976) Rogera Vadima z Sylvią Kristel i Nathalie Delon, a także serialu BBC / ABC dotyczącym australijskiego pierwszego nielegalnego bulwaru Ben Halla (1975).

Otrzymał ofertę zagrania postaci Jamesa Bonda w Żyj i pozwól umrzeć (Live and Let Die, 1973), ale odrzucił tę rolę, którą ostatecznie zagrał Roger Moore. Odrzucił również rolę w ekranizacji powieści Aleksandra Dumasa Trzej muszkieterowie (1973) w reżyserii Richarda Lestera. W 1977 roku Finch był pierwotnie wybrany do roli Doyle’a w serialu brytyjskiej telewizji ITV The Professionals, wycofał się w ostatniej chwili, twierdząc, że „nie mógłby zagrać policjanta”, a propozycję przyjął Martin Shaw.

John Guillermin zaangażował go do roli Jamesa Fergusona w adaptacji powieści Agathy Christie Śmierć na Nilu (Death on the Nil, 1978). Wziął udział w telewizyjnych produkcjach szekspirowskich: Król Ryszard II (King Richard the Second, 1978) jako Henryk IV Lancaster i Król Henryk IV (Henry IV, 1979) jako Henryk IV Burbon, gdzie wystąpili także: Derek Jacobi, John Gielgud i Anthony Quayle. Został obsadzony jako Kane w filmie Ridleya Scotta Obcy – ósmy pasażer Nostromo (Alien, 1979), ale musiał się wycofać z planu filmowego drugiego dnia z powodu ciężkiego epizodu cukrzycowego; jego miejsce zajął John Hurt^[6][7]. W filmie Piotr i Paweł (Peter and Paul, 1981) wystąpił jako Łukasz Ewangelista, a w komedii szekspirowskiej Wiele hałasu o nic (Much Ado About Nothing, 1984) pojawił się jako Don Pedro.

Był również kierowcą wyścigowym, ale z powodu intensywnej cukrzycy, nigdy nie otrzymał licencji^[8].

W latach 1980-1987 był żonaty z Catrioną MacColl^[9], z którą miał córkę Holly (ur. 1983).

28 grudnia 2012 roku znaleziono go martwego w jego mieszkaniu w Hastings w East Sussex, gdy jego przyjaciele i rodzina zaczęli martwić się o jego życie. Miał 70 lat^[10].

Filmografia

• The Horror of Frankenstein (1970) jako porucznik Henry Becker
• Wampiryczni kochankowie (The Vampire Lovers, 1970) jako Carl Ebhardt
• Ta przeklęta niedziela (Sunday Bloody Sunday, 1971) jako Scotsman
• Tragedia Makbeta (The Tragedy of Macbeth, 1971) jako Makbet
• Lady Caroline Lamb (1972) jako William Lamb
• Szał (Frenzy, 1972) jako Richard Blaney
• The Final Programme (1973) jako Jerry Cornelius
• Diagnosis: Murder (1975) jako det. insp. Lomax
• Ben Hall (1975) jako Ben Hall
• Wierna żona (Une femme fidèle, 1976) jako Charles De LaPalme
• El segundo poder (1976) jako Juan de Sacramonte
• Dossiers: Danger immédiat (1977) jako David
• Śmierć na Nilu (Death on the Nil, 1978) jako James Ferguson
• Król Ryszard II (King Richard the Second, 1978) jako Henry Bolingbroke
• La Sabina (1979) jako Michael
• Kroniki marsjańskie (The Martian Chronicles, 1980) jako Christ
• Gary Cooper, que estás en los cielos (1980)
• Breaking Glass (1980) jako Woods
• Piotr i Paweł (Peter and Paul, 1981) jako Łukasz
• Giro City (1982) jako O'Mally
• Doktor Faustus (Doctor Faustus, 1982) jako Adrian Leverkuhn
• Pop Pirates (1984) jako strażnik przybrzeżny
• Wiele hałasu o nic (Much Ado About Nothing, 1984) jako Don Pedro
• The Odd Job Man (1984) jako George Griffin
• Riviera (1987) jako Jeffers
• Tęcza (The Rainbow, 1988) jako wujek Tom
• Stimme, Die (1988) jako Miller
• Plaza Real (1988) jako David
• Unexplained Laughter (1988) jako Finn
• Merlin of the Crystal Cave (1991) jako Vortigern
• Drug-Taking and the Arts (1994) jako Gérard de Nerval
• Przyczajona groza (Lurking Fear, 1994) jako Bennett
• Darklands (1996) jako David Keller
• Bloodlines: Legacy of a Lord (1997) jako Derek Jarvis
• Anazapta (2001) jako sir Walter de Mellerby
• New Tricks (2003) jako Roddy Wringer
• Królestwo niebieskie (Kingdom of Heaven, 2005) jako Patriarcha z Jerozolimy

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Jon Finch w bazie IMDb (ang.)
• Jon Finch w bazie Filmweb
• Jon Finch w bazie Notable Names Database (ang.)