Johann August Eberhard

Johann August Eberhard (ur. 31 sierpnia 1739 w Halberstadt, zm. 6 stycznia 1809 w Berlinie) – niemiecki filozof. Wykładał w Halle, bronił przeciw Kantowi stanowiska szkoły Leibniza i Wolffa.

Dzieła:

  • Neue Apologie des Sokrates oder Untersuchung der Lehre von der Seeligkeit der Heiden (1772),
  • Allgemeine Theorie des Denkens und Empfindens (1776),
  • Sittenlehre der Vernunft (1781),
  • Handbuch der Aesthetik für gebildete Leser aus allen Ständen (1803–05).

Bibliografia

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna „Gutenberga”, Kraków 1924-1932.

Linki zewnętrzne

  • Dzieła Johanna Augusta Eberharda w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000115665046
  • VIAF: 163988224
  • LCCN: n86871840
  • GND: 118687468
  • LIBRIS: qn259c682b3tcdv
  • BnF: 120293910
  • SUDOC: 028462793
  • NLA: 61541421
  • NKC: mzk2002111632
  • BNE: XX1329332
  • NTA: 070831688
  • BIBSYS: 90111324
  • CiNii: DA01233296
  • Open Library: OL1932885A
  • PLWABN: 9810671182605606
  • NUKAT: n02021619
  • J9U: 987007271558005171
  • LNB: 000034738
  • NSK: 000281830
  • CONOR: 304596835
  • ΕΒΕ: 143570
  • LIH: LNB:YCx;=Bq
  • RISM: people/30081211
  • Britannica: biography/Johann-August-Eberhard
  • Treccani: johann-august-eberhard
  • Catalana: 0023371
  • DSDE: J.A._Eberhard
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 16989