Jednostka taktyczna

Jednostka taktyczna – dawniej oddział wojskowy posiadający zdolność do wykonywania zadań taktycznych, samodzielnie lub w ramach większych związków taktycznych. Najmniejszą jednostkę taktyczną stanowił batalion (w artylerii - dywizjon)^[1]. Zgodnie z ówczesnymi poglądami szwadron był pododdziałem organizacyjnym i taktycznym pułku kawalerii^[2].

W Korpusie Ochrony Pograniczna, istniejącym w latach 1924–1939, podstawowymi jednostkami taktycznymi były: batalion w piechocie i szwadron w kawalerii.

Zobacz też

jednostka wojskowa
oddział gospodarczy

Przypisy

↑ Laskowski 1933 ↓, s. 659.
↑ Laskowski 1937 ↓, s. 792.

Bibliografia

Otton Laskowski: Encyklopedia Wojskowa. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1933.
Otton Laskowski: Encyklopedia Wojskowa. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1937.