Janusz Kowalik

Janusz Kowalik
Ilustracja
Janusz Kowalik (1969, z prawej)
Pełne imię i nazwisko

Janusz Antoni Kowalik

Data i miejsce urodzenia

26 marca 1944
Nowy Sącz

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1954–1960 Sparta Kraków/Cracovia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1960–1967 Cracovia 140 (62)
1967–1968 Chicago Mustangs 28 (30)
1968–1969 California Clippers 0 (0)
1969–1974 Sparta Rotterdam 123 (66)
1974–1976 NEC Nijmegen 31 (6)
1976 Chicago Sting 14 (9)
1976–1977 MVV Maastricht 9 (2)
1977 Chicago Sting 6 (1)
1977–1979 MVV Maastricht 55 (24)
1979–1980 Patro Eisden
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska U-18
1965–1966  Polska 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1979–1980 Patro Eisden
1981–1982 Eendracht Rotem
1982 MVV Maastricht (tymczasowo)
1982–1983 KFC Winterslag
1982–1984 KRC Genk
1985–1986 SBV Vitesse
1987–1989 Nigeria U-23
1987–1989 Enugu Rangers
1989–1991 AO Ionikos
1991–1992 Apollon Limassol
1992 Górnik Zabrze
1995–1996 KFC Eeklo
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-18 w piłce nożnej
srebro Portugalia 1961
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Antoni Kowalik (ur. 26 marca 1944 w Nowym Sączu) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika, trener piłkarski. Wicemistrz Europy U-18 z 1961.

Kariera piłkarska

Był wychowankiem Cracovii, grał w niej w I i II lidze i w jej barwach występował w reprezentacji. W 1967 niespodziewanie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie grał w NASL i w 1968 z dorobkiem 30 goli został królem strzelców rozgrywek (pierwszy polski król strzelców w lidze zagranicznej) oraz MVP tej ligi w barwach Chicago Mustangs[1]. W 1969 trafił do Holandii i do 1975 grał w Sparcie Rotterdam, następnie w NEC Nijmegen, Chicago Stings i MVV Maastricht. Jesienią 1970 był autorem pierwszego polskiego hat-tricka w europejskich pucharach. Karierę zakończył w 1979.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji zadebiutował 7 kwietnia 1965 w meczu z Belgią, ostatnie spotkanie rozegrał rok później. Łącznie w reprezentacji wystąpił w 6 meczach. Jako piłkarz juniorskiej drużyny Polski zdobył srebrny medal turnieju UEFA w Portugalii w 1961 (późniejsze mistrzostwa Europy).

Mecze w reprezentacji

lp. Data Miejsce Przeciwnik Wynik Rozgrywki Grał Uwagi
1. 7 kwietnia 1965 Bruksela, Belgia  Belgia
0:0
towarzyski
90'
2. 16 maja 1965 Kraków, Polska  Bułgaria
1:1
towarzyski
90'
3. 5 stycznia 1966 Liverpool, Anglia  Anglia
1:1
towarzyski
90'
4. 5 lipca 1966 Chorzów, Polska  Anglia
0:1
towarzyski
90'
5. 2 października 1966 Szczecin, Polska  Luksemburg
4:0
el. ME 1968
90'
6. 3 grudnia 1966 Jafa, Izrael  Izrael
0:0
towarzyski
do 60'

Osiągnięcia

Reprezentacja Polski U-18

Indywidualne

  • Król strzelców NASL: 1968
  • MVP NASL: 1968

Drużynowe

  • MP juniorów: 1959
  • finał Pucharu Holandii: 1971
  • wicemistrz Holandii: 1972

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Prowadził m.in. belgijskie Patro Eisden (1979–1980) oraz KRC Genk (1982–1984), holenderskie SBV Vitesse (1985–1986) i Górnika Zabrze (1992).

Przypisy

  1. The Year in American Soccer – 1968. homepages.sover.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-26)]. (ang.).

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski Cracovia. 100 lat prawdziwej historii, wydawnictwo GiA, Katowice 2006 (10. część cyklu Kolekcja klubów)

Linki zewnętrzne

  • Statystyki NASL (ang.)
  • Janusz Kowalik w bazie 90minut.pl
  • Janusz Kowalik w bazie National Football Teams (ang.)
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  1. a b c trener zastępczy
  2. a b c d e f trener tymczasowy
  • p
  • d
  • e
  • Chadwick (1914)
  • Sutcliffe (1914–??)
  • Mac Pherson (1918)
  • Griffiths (1920–22)
  • Evers (1923)
  • De Kreuk (1923–24)
  • Jefferson (1924–27)
  • Schwarz (1928–36)
  • Damsté (1936)
  • Van Wijhe (1936–37)
  • brak (1937–38)
  • Horsten (1938–39)
  • Horsten (1945–46)
  • Roper (1946–47)
  • Horsten & Piederiet (1947)
  • Van der Wel (1947–48)
  • Zonnenberg (1948–54)
  • Gruber (1954–57)
  • Pastoor (1957–60)
  • Vidovic (1960–62)
  • Zonnenberg (1962–64)
  • Gruber (1964–66)
  • de Munck (1966–69)
  • Brom (1969–72)
  • de Munck (1972–74)
  • Bulatović (1974–75)
  • De Bouter (1975–76)
  • Westerhof (1976)
  • Wullems (1976–82)
  • Looyen (1982–83)
  • Hofstee (1983–84)
  • Westerhof (1984–85)
  • Kowalik & Bosveld (1985–86)
  • Dorjee (1986–87)
  • Overweg (1987)
  • Jacobs (1988–93)
  • Neumann (1993–95)
  • Spelbos (1995)
  • Thijssen (1995–96)
  • Beenhakker (1996–97)
  • Ten Cate (1997–98)
  • Jorge (1998)
  • Neumann (1998–99)
  • Sturing (1999)
  • Koeman (2000–01)
  • Sturing (2001–02)
  • Snoei (2002–03)
  • Sturing (2003–06)
  • De Mos (2006–08)
  • Westerhof (2008)
  • Bos (2009–10)
  • Van Arum & Van der Gouw[A](2010)
  • Ferrer (2010–11)
  • Van den Brom (2011–12)
  • Rutten (2012–13)
  • Bosz (2013–16)
  • Maas[A](2016)
  • Fraser (2016–18)
  • Sturing[A](2018)
  • Słucki (2018-19)
  • Oosting[A](2019)
  • Sturing[A](2019-20)
  • Letsch (2020-22)
  • Cocu (2022-23)
  • Sturing[A](od 2023)
  1. a b c d e f trener tymczasowy
  • p
  • d
  • e
Osiągnięcia i nagrody
  • p
  • d
  • e
Królowie strzelców w NASL
  • p
  • d
  • e
Odkrycie Roku w NASL
  • p
  • d
  • e
  • VIAF: 2384150470088704330004
  • WorldCat: viaf-2384150470088704330004