Język longobardzki
 | Ten artykuł dotyczy języka germańskiego. Zobacz też: język lombardzki (romański). |
| Obszar | Włochy | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | |||
| Pismo/alfabet | runiczne | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | gem | ||
| ISO 639-3 | lng | ||
| IETF | lng | ||
| Glottolog | brak | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język longobardzki – wymarły język germański, używany przez Longobardów, od VI wieku n.e. na terenie dzisiejszych Włoch.
- p
- d
- e
| |
| wschodniogermańskie † |
|
|---|---|
| zachodniogermańskie | |
| północnogermańskie | |
- Język pragermański nie jest językiem germańskim, ale przodkiem wszystkich języków germańskich
Kontrola autorytatywna (język):
