|
Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia 1969 Bukareszt |
Wzrost | 172 cm |
Pozycja | napastnik |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1977–1986 | Steaua Bukareszt | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1986–1994 | Steaua Bukareszt | 165 | (71) | 1987–1988 | → Olt Scornicești (wyp.) | 31 | (1) | 1994–1995 | Tottenham Hotspur | 18 | (4) | 1995 | → Sevilla FC (wyp.) | 13 | (1) | 1996 | West Ham United | 10 | (0) | 1996–1997 | Club América | 13 | (1) | 1997–1998 | CF Atlante | 27 | (3) | 1998 | Steaua Bukareszt | 7 | (3) | | W sumie: | 284 | (84) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1989–1998 | Rumunia | 62 | (20) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Ilie Dumitrescu (ur. 6 stycznia 1969 w Bukareszcie) – piłkarz rumuński grający na pozycji napastnika, a obecnie trener.
Kariera klubowa
Dumitrescu urodził się w stolicy Rumunii, Bukareszcie. W 1977 roku w wieku 8 lat rozpoczął treningi w tamtejszym klubie Steaua Bukareszt. W 1987 roku awansował do kadry pierwszej drużyny, a w pierwszej lidze zadebiutował 13 czerwca w wygranym 4:0 wyjazdowym spotkaniu z Chimia Rm. Vâlcea. Po rozegraniu dwóch spotkań latem wypożyczono go do FC Olt Scornicești, dzięki czemu wprowadził się w dorosły futbol. FC Olt spadł do drugiej ligi, a po sezonie Ilie wrócił do Steauy. Udanie wprowadził się do pierwszego składu i zdobywając 8 goli przyczynił się do wywalczenia swojego drugiego (pierwsze w 1987) mistrzostwa Rumunii. Zdobył także Puchar Rumunii. Dodatkowo wystąpił ze Steauą w finale Pucharu Mistrzów, w którym Rumunii zostali rozgromieni 0:4 przez włoski A.C. Milan. W kolejnych trzech sezonach (1989/1990, 1990/1991 i 1991/1992) zostawał wicemistrzem kraju, a w tym trzecim przypadku zdobył także kolejny krajowy puchar. W sezonie 1992/1993 zdobył 24 gole i tym samym został królem strzelców ligi (kolejne mistrzostwo Rumunii). W kolejnym zaliczył 17 trafień o 5 ustępując Gheorghe Craioveanu z Universitatei Krajowa. Obronił też ze Steauą tytuł mistrzowski.
Latem 1994 roku Dumitrescu przeszedł do angielskiego Tottenhamu Hotspur. W rozgrywkach Premiership swoje pierwsze spotkanie zaliczył 20 sierpnia, a "The Spurs" pokonali w nim 4:3 zespół Sheffield Wednesday. 30 sierpnia w meczu z Ipswich Town (3:1) zdobył pierwszego gola na angielskich boiskach. W Tottenhamie przez pół roku zagrał 13 razy i zdobył 4 gole, ale na początku 1995 roku wypożyczono go do hiszpańskiej Sevilli. W Primera División zadebiutował 8 stycznia w zremisowanym 0:0 wyjazdowym meczu z Celtą Vigo. Z Sevillą zajął 5. miejsce w La Liga, a latem wrócił do Londynu. W Tottenhamie rozegrał tylko 5 spotkań i był tylko rezerwowym. Ten sam los spotkał go na początku 1996 roku po transferze do rywala z tego samego miasta, West Ham United. W "Młotach" przez rok zaliczył tylko 10 ligowych meczów i grał tam do końca 1996.
W 1997 roku Dumitrescu wyjechał do Meksyku. Jego pierwszym klubem w tym kraju była stołeczna Club América, dla której zdobył jedną bramkę w przeciągu pół roku. Latem znów zmienił barwy klubowe i podpisał roczny kontrakt z CF Atlante. Jego dorobek w tej drużynie w sezonie 1997/1998 wyniósł 33 mecze i 3 gole. W letnim oknie transferowym 1998 Ilie wrócił do Steauy. Zaliczył w niej 7 spotkań i 3 trafienia, a 8 listopada wystąpił po raz ostatni (w zremisowanych 1:1 derbach z Dinamem Bukareszt) i niedługo potem w wieku 29 lat zakończył piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Rumunii Dumitrescu zadebiutował 26 kwietnia 1989 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Grecją. W 1990 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata we Włoszech. Na tym turnieju zaliczył dwa mecze grupowe: wygrane 2:0 ze Związkiem Radzieckim i przegrane 1:2 z Kamerunem. W 1994 roku był w kadrze Rumunii na Mistrzostwach Świata w USA. Tam był już podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich pięciu meczach: z Kolumbią (3:1), Szwajcarią (1:4), USA (1:0), a następnie w meczu 1/8 finału z Argentyną (3:2), w którym zdobył dwa gole, w tym jeden z rzutu wolnego oraz w ćwierćfinale ze Szwecją, w którym w serii rzutów karnych Szwedzi wygrali 5:4. W 1998 roku był członkiem kadry na Mistrzostwa Świata we Francji, gdzie zaliczył tylko 68 minut w spotkaniu z Tunezją (1:1). Był to zarazem jego ostatni mecz w kadrze narodowej, w której wystąpił 62 razy i strzelił 20 bramek.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Dumitrescu został agentem piłkarskim zakładając agencję o nazwie Sport & Business World. W tej roli pracował dość krótko i w 2000 roku objął stanowisko pierwszego trenera rumuńskiego pierwszoligowca Oțelul Gałacz. Po pół roku zmienił pracę i najpierw trenował zespół FC Brașov, a następnie cypryjski Alki Larnaka. W 2002 roku został selekcjonerem młodzieżowej reprezentacji Rumunii U-21, jednak w tej roli pracował tylko pół roku. W sezonie 2002/2003 był trenerem FCM Bacău. Latem 2003 został szkoleniowcem Apollonu Limassol, który został mistrzem jesieni, a Dumitrescu uznano Trenerem Roku na Cyprze. Jednak po kilku porażkach został zwolniony, a w lutym 2004 zatrudniony w AEK Ateny. W AEK pracował do końca roku, a już w 2005 objął AO Egaleo. Kolejne przystanki w jego karierze to znów greckie kluby, Akratitos FC i Kallithea FC. W 2006 roku zatrudniono go na stanowisku pierwszego trenera PAOK FC, w którym stosował system "catenaccio", za który był krytykowany przez fanów zespołu. 3 października zrezygnował z prowadzenia PAOK. W 2009 roku prowadził Panthrakikos, a w 2010 zatrudniono go w drużynie Steauy Bukareszt.
Bibliografia
- Profil na stronie Romanian Soccer (ang.) ostatni dostęp 8 mar 2008
1933–1940 | |
---|
1941–1950 | - 1941: Bogdan, V.Niculescu (21)
- 1947: Bonyhádi (26)
- 1948: Bonyhádi (49)
- 1949: Váczi (24)
- 1950: Rădulescu (18)
|
---|
1951–1960 | - 1951: Váczi (23)
- 1952: Ozon (17)
- 1953: Ozon (12)
- 1954: Al.Ene (20)
- 1955: Ciosescu (18)
- 1956: Alecsandrescu (18)
- 1958: Ciosescu (21)
- 1959: Gh.Ene (17)
- 1960: Constantin (20)
|
---|
1961–1970 | - 1961: Constantin (22)
- 1962: Constantin (24)
- 1963: Ionescu (20)
- 1964: Frățilă, Pavlovici (19)
- 1965: Adam (18)
- 1966: Ionescu (24)
- 1967: Oblemenco (17)
- 1968: Adam (15)
- 1969: Dumitrache (22)
- 1970: Oblemenco (19)
|
---|
1971–1980 | |
---|
1981–1990 | |
---|
1991–2000 | |
---|
2001–2010 | |
---|
2011–2020 | - 2011: Zicu (18)
- 2012: Wesley (27)
- 2013: Rusescu (21)
- 2014: Antal (15)
- 2015: Tadé (18)
- 2016: Hora (19)
- 2017: Llullaku (16)
- 2018: Gnohéré, Țucudean (15)
- 2019: Țucudean (18)
- 2020: Iancu (18)
|
---|
od 2021 | |
---|