Gramatyka historyczna

Gramatyka historyczna (diachroniczna) – gramatyka demonstrująca rozwój języka w ujęciu diachronicznym, czyli na przestrzeni wieków. W jej ramach sprawdza się, jakie zmiany zaszły w poszczególnych elementach systemu językowego: fonetycznym, słowotwórczym, fleksyjnym i składniowym[1]. Przeciwstawiana gramatyce synchronicznej[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Polański 1999 ↓, s. 213.
  2. ↑ Polański 1999 ↓, s. 213, 215.

Bibliografia

  • KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .
Kontrola autorytatywna (gramatyka):
  • BNCF: 29894
  • NKC: ph123471
Encyklopedia internetowa:
  • Catalana: 0231103