Glorieta (Schönbrunn)
| Ten artykuł od 2013-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Widok ogólny | |||
Państwo | Austria | ||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | Wiedeń | ||
Typ budynku | glorieta | ||
Styl architektoniczny | barok | ||
Ukończenie budowy | 1775 | ||
Położenie na mapie Wiednia | |||
Położenie na mapie Austrii | |||
48,1783°N 16,3087°E/48,178280 16,308690 | |||
|
Glorieta w Schönbrunn – ukończona w 1775 r. barokowa glorieta, usytuowana na wzgórzu o wysokości 60 m za Pałacem Schönbrunn w Wiedniu. Położony poniżej pałac i widoczną w oddali panoramę miasta można podziwiać ze znajdującej się w pawilonie kawiarni.
Glorieta jest poświęcona jako pomnik sprawiedliwej wojny, która doprowadziła do pokoju. Wraz z przejęciem władzy przez Marię Teresę doszło najpierw do wojny o sukcesję austriacką, a później do wojny siedmioletniej. Na froncie gloriety znajduje się następująca inskrypcja: JOSEPHO II. AVGVSTO ET MARIA THERESIA AVGVSTA IMPERANTIB. ERECT. CIƆIƆCCLXXV (wzniesiono podczas panowania cesarza Józefa II i cesarzowej Marii Teresy 1775) Inskrypcja używając wyrażeń AVGVSTO i AVGVSTA nawiązuje do pierwszego cesarza rzymskiego Oktawiana Augusta, którego spadkobiercami i następcami czuli się Habsburgowie w ich funkcji cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego (z późniejszym dopiskiem potocznym, który nigdy nie był nazwą urzędową, „Narodu Niemieckiego”).
Interesujący jest zapis daty na fasadzie glorietty: ERECT. CIƆIƆCCLXXV (zbudowano w 1775 r). Zastąpiono w nim literę M oznaczającą w rzymskim zapisie 1000, grecką literą Φ (Phi) - CIƆ, która była używana wymiennie z literą M także w antycznym Rzymie. Dla zapisu wartości 500 zastąpiono rzymską literę D połową Φ czyli IƆ.