Giorgio Doria
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1708 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 stycznia 1759 | ||
| Prefekt Kongregacji Dobrego Rządu | |||
| Okres sprawowania | 1754–1759 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Diakonat | 30 listopada 1740 | ||
| Prezbiterat | 4 grudnia 1740 | ||
| Sakra biskupia | 8 grudnia 1740 | ||
| Kreacja kardynalska | 9 września 1743 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji | 8 grudnia 1740 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Benedykt XIV | ||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Joseph de Guyon de Crochans | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Giorgio Doria (ur. 4 grudnia 1708 w Genui, zm. 31 stycznia 1759 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 4 grudnia 1708 roku w Genui, jako syn Andrei Dorii i Livii Centurione[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i wicelegatem w Bolonii[1]. 30 listopada 1740 roku przyjął święcenia diakonatu, a 4 grudnia – prezbiteratu[2]. Następnego dnia został wybrany tytularnym arcybiskupem Chalkedonu, a 8 grudnia przyjął sakrę[2]. Uczestniczył w Sejmie Rzeszy we Frankfurcie, gdzie wybrano Karola VII na nowego cesarza i pozostał na dworze, pełniąc w latach 1742–1744 funkcję nuncjusza[1]. 9 września 1743 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna[2]. W latach 1743–1754 pełnił funkcję legata w Bolonii, a od roku 1754 do śmierci – prefekta Kongregacji Dobrego Rządu[1]. Zmarł 31 stycznia 1759 roku w Rzymie[1].
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
